272. De sancto Lucio.

1. Psallat nostro

chorus noster Lucio,

2 a. Quem Roma mater genuit,
Magistra legem docuit
Divinam et humanam.

2 b. Haec circa posse profuit,
Ei se dum supposuit

Et cathedram Romanam.

3 a. Iam Lucii lux diffluit,
Sub vase claudi renuit
In summo figens statum.

3 b. Nam papam pater induit,
Doctrinam sacram compluit
Luna damnans erratum.

4 a. Cum passim reos arguit,
Urbs tota simul confluit,
Plebs concitat senatum.

4 b. Cum haec non matrem exuit,
Quae sic in prolem, irruit,
Non deserens papatum

5 a. Metallo damnatur,

Frangatur flecti nescius ;

5 b. Sed tonsus quadratur

Quadratus et stat firmius.

6 a. Et ecce, reinthronizatur,
Ut pridem, idemproclamate,
Ad arma furor evocat ;

6 b. Conclamant cuncti: "Moria-
tur";
Clamori pater gratulatur,
In se furentes provocat.

7 a. Et ecce, caput submittit

gladio
Caesusque vitae

percurso stadio
Aeterno

coadunatur bravio.

7 b. Ergo nostra, pater Luci,

contio,
Quam tua tuam

fecit adoptio,
Sic tuo

nunc insistat servitio,

8. Ut tuo

per te fruatur gaudio.