276 COMPENDIUM VITAE

atque affabilis; cautus in verbis, raro loquens, saepius auscultans, adeo ut omnium benevolentiam sibi conciliaverit. Hinc est quod eius praeceptor facile professus sit se numquam adolescentem re- perisse, in quo tot ac tanta eximia virtutis exempla lucerent.

Anno supra decimum vix absoluto , missus fuit Benedictus in Civitatem vulgo Er in , penes eius patruum : ibique per manus Episcopi Bononiensis, sacram tunc temporis in eadem Civitate vi- sitationem peragentis , beatus adulescens eo animi fervore quo in Iesum inde a pueritia flagrabat , caelicum panem primo excepit. Quo frequenter , de consilio moderatoris conscientiae , toto vitae suae tempore pasci consuevit, hinc eius charitas in Deum quotidie magis effervescebat. Ibidem studiis impigre vacavit, et ad latinam praesertim linguam addiscendam sese applicuit , in qua bene ver- satus sacram Scripturam saepe et libentissime perlegebat, cuius sensum, divino collustrante lumine, facile assequebatur; atque ita memoriter sacra verba retinebat, ut ea haud exacte referentibus prompte vera depromeret.

Charitate flagrans in proximum, perquam laeto animo obviam ibat indigentibus, quibus et victum et vestes non semel submini- stravit, tantaque in eos sollicitudine urgebatur, ut assidue de his sublevandis cogitaret. Eodem affectu de infirmorum sanitate stu- diosus eorum languores suos veluti facere vehementer optabat. Mirum qua alacritate nullis fractum laboribus , nullis deterritus periculis, contagioso morbo laborantibus praesto fuerit anno 1766. Quum enim in praefata civitate eius patruus tunc temporis paro- chi munere fungens , uti bonus pastor de ovium salute sollicitus , insanabili morbo contracto, pretiosam in conspectu Domini mortem oppetiisset, nepos, quo minus amantissimi pastoris defectum cives p e r s e n t i a t , omnibus omnia factus , viHssima quaeque officia in publicis nosocomiis, ubi peste infecti recipiebantur, alacriter susce- pit; exinde factum est ut sibi Angeli nomen promeruerit. Verum probe intelligens Benedictus quot periculis iuvenilis aetas undique in hoc saeculo circumveniatur, claustri solitudinem, eligendam co- gitavit. Hoc autem animi sui propositum parentes vix agnoverunt, statim adversati sunt , quod eo virium robore destitutum adole- scentem animadverterent, ad id vitae genus amplectendum omnino necessarium. At dein verità pia mater ne voluntati divinae obsiste- ret, tandem filium sui voti compotem fecit.

Venia proinde obtenta , ad Trappenses Religiosos statim con- fugit, rigidamque Instituti disciplinam alacer arripuit. Verum ob