Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

Norunt omnes, quemadmodum proprias catholicorum scholas, ita flo-

ren tissima ea doctrinarum domicilia, quae privatim in vestratuth bonum

constituta essent, - ut praesertim puellaria illa litterarum instituta,

quae virgines Deo sacrae moderabantur, aliaque multa - ea omnia

iniquae insectationis procellam abstulisse diripuisseque miserrime. Ve-

rumtamen ea ipsa obstinatissima voluntas, qua haec instituta deleta ac

dissoluta fuere, eorum vim virtutemque clare testatur recte christianoque

educandi iuventutem; quamobrem fore non sperare non possumus ut

eadem quam primum feliciter revirescant, ac domesticae eivilique socie-

tati nova pariant uberrimaque beneficia.

Compertum habemus Germaniam ante annum MDCCCCXXXII I ea

tholicorum consociationibus afiiuxisse paene innumeris. Iamvero, cum in

praesens de earum restitutione agatur, occurrit-quaestio quo modo et quo

numero eaedem redintegrandae sint. Quam ad rem, non tam ea oportet

respicere, Dilecte Fi l i ac Venerabiles Fratres, quae praeterito iam tem-

pore exstiterint, et quae hoc in genere vobis a maioribus traditae sint,

gloriosae utique inceptorum memoriae, quam ea potius intento conside-

rare animo necesse est, quae praesentis aetatis necessitates exquirant, et

quae in posterum potiorem opportunitatem potioremque virtutis effica-

citatem habeant. Consociationes nempe, quae antea se probavere optime,

quarumque munus, nedum momenti gravitas minuerit, potius adauxerit

--ut exempli causa de catholicorum opificum sodaliciis asseverari po-

test - eas consentaneum erit, quo modo iam fuere, eodem modo revivi-

scere; idque vel in unaquaque, vel in pluribus inter se copulatis dioece-

sibus auspicio ac nutu vestro fiat, prouti nempe vobis opportunum

magis videtur, ac praestitutus iisdem finis postulat. Multum autem in-

terest, ut probe nostis, Actioni Catholicae cum ceteris catholicorum

sodalitatibus claram rectamque intercedere rationem, ex qua et mutua

consensio et adiutricis operae collatio feliciter oriantur.

Deus solummodo, Dilecte Fi l i ac Venerabiles Fratres, aerumnarum

mi seriarumque cumulum metiri potest, quas vobis vestratibusque diu-

turnum peperit bellum, cuius tristissimos consequentes exitus in prae-

sens toleratis. Summo igitur cum paterni animi Nostri solacio didicimus

ad gravibus hisce acerbitatibus pro facultate medendum iterum apud vos

catholicorum consociationem caritatis exercendae excitatam esse, iam

que ad sibi creditum propositum instanter efiicienterque allaborare.

Nos autem, dum omnium vestrum angores maeroresque vehementer

participamus, iis nominatim cupimus sollicitum pandere animum No

strum, qui Berolinum incolunt Germaniamque orientalem. Novimus eni

«¿cerbissimam eorum sortem, ac quasi oculis cernimus formidolosas illas