Acta Pii PP. XI 289

EPISTOLAE

I ' - ' -

AD S. P. IOANNEM M. CHABERT, SOCIETATIS LUGDUNENSIS MISSIONIBUS AFRI-

CAE PROVEHENDIS GENERALEM MODERATOREM: DE LAUDIBUS MISSIONA-

LIUM VIRORUM MELCHIORIS MARION DE BRÉSILLAC ET AUGUSTINI PLAN-

QUE, SODALITATIS CONDITORUM. 7

PIUS PP . X I

Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. - Memoriam pro-

xime apud vos celebratum iri clarissimorum virorum Melchioris Marion

de Brasiliae et Augustini Planque, quod alterius, vestri quidem legiferi

patris, exuviae Lugdunum ex Africa translatae sint, alterius autem, qui

operam tam impensam in societate ista augenda navavit, centesimus sit

dudum expletus natalis dies, libenti plane animo Nos didicimus. Siquidem

utrumque de religiosa civilique re optime admodum meruisse liquet. Post-

quam enim ardens ille Evangelii praeco, Marion de Brasiliae, multa quidem

atque egregia gesserai, donec praesertim, episcopatus honore deinde auctus,

vicariatum rexit Coimbaturensem, consilio plane obsequens Apostolicae

Sedis, hoc pacto Societatem vestram constituit ut in aliquam unam ex

inexploratis tum Africae regionibus christianum nomen inferret. Atque

mirum est quantam gratiarum ubertatem suo ipsius immaturo obitu is

missionalium familiae recens conditae a remuneratore Deo conciliant.

Etenim cum, vicariatum Sierrae Leonis moderandum vix suscipiens, pesti-

lentia una cum sociis occubuisset, Augustinus Planque, animose vestigia

eius premens, nimium quantum contulit ad societatis vestrae incrementum.

H o c auctore, non modo, fecunditate quadam caelesti, missionales alumni

et alumnae deinceps in immensum crevere, sed etiam alii Africae vicaria-

tus eorum studio commissi sunt, quos inter vicariatus de Dahomey, regio

ob incolarum immanitatem periculosissima, quam quidem ad christianam

legem traducere, Pater legifer imprimis optaverat. Merito igitur Augusti-

nus Planque apud vos alter Societatis conditor habetur, ideoque dignissi-

mus quem una cum Melchiore Marion de Brasiliae sollemniter vos Lugduni,

iu ipsa scilicet Societatis sede, commemoratis. Quapropter sunlite animos

ex hac recordatione quotquot estis instituti istius sodales; illud saepissime

considerantes nihil esse sanctius in terris neve praestabilius quam Christi

regnum, animarum salutem procurando, longe lateque amplificare. Nos

vero id ominantes ut, auspice Virgine Matre, vastissimus sollertiae vestrae