Nicosien. 289

alterius ex sex Examinatoribus, quod longe differt a casu dis- cessus a dioecesi. Caeterum in themate absentia unius Exa- minatoris non est in longinqua sed potius in finitima, quia civitas Cataniae est contermina dioecesi Nicosiensi. Cfr. etiam Ferraris (loc. cit., n. 6ß) et Giraldi (Deparocho, p. 24, n. 60).

Praeterea ait patronus, cum superstitum ex postrema Sy- nodo facultas expiraverit, Episcopus et eos accensere potue- rat inter Examinatores Pro-synodales; sed ad hoc faciendum erat necessarius Capituli consensus. E contra Episcopus no- vos quidem 12 Examinatores Pro-synodales cum consensu Capituli deputavit, sed inter hos non comprehendit, veteres Examinatores Synodales, quorum iam facultas erat expirata. Ergo hi nullam facultatem habent, non vi Synodi cum iam ab ea concessa expiraverit, non vi indulti ab Episcopo ob- tenu, cum inter novos Examinatores non fuerint recensiti.

Ex praemissis autem deducit fluere habitum concursum nullum esse, cum iuxta Reclusium (De re paroec, lib. ß, n. jó) et Giraldi (loc. cit., n. ji) concursus, factus vel coram uno ex tribus Examinatoribus non legitimo, nullitatis vitio inficiatur; et quaecumque inde secuta collatio vel possessio beneficii ceu nulla retinenda, etiam extante bona fide, ad ea quae tradit Pyrrhus Corradus (Prax. benef., lib. ß, cap. ß, n. 24) ob de- cretum irritans. In praesentiarum igitur quaevis hypothesis ad- mittatur, semper eadem recurreret nullitas; nam in prima hy- pothesi Episcopus uti non potuisset Examinatoribus Pro-sy- nodalibus tantum, Synodalibus existentibus, in secunda uti debuisset tantum tribus Examinatoribus Pro-synodalibus, et non uno Synodali et duobus Pro-synodalibus.

Deinde advocatus nullitatem concursus ex alio etiam ca- pite deducit, nempe a mala relatione Examinatorum. Prae- mittit in genere idoneum ad ecclesiastica beneficia illum re- putari , qui habet requisitas qualitates ad illa, et praecisius iuxta Wernz (Ius Decr., tom. 2, n. ßop): « ille in quo nulla qualitas vel ex natura officii ecclesiastici vel iure communi

Acta S. Sedis, Vol. XXXVIII, fase. 5. 19