287. De sancto Martino.

1 a. Erumptat in laudibus
vox huius ecclesiae,

1 b. Gratuletur omnis ordo
filiorum gratiae.

2 a. Dies ista consecrata
sub tanto pontifice
Confessorem decoravit
Martinum mirifice,

2 b. Qui sortitus in bac die
sanctitatis meritum
Ore, manu sibi caeli
patefecit aditum.

3 a. Coetus noster tib, pater,
obsequendo sedulus
Repraesentet exponendo,
quem commmendat titu-

3 b. Nato sibi viro tali
laetetur Sabaria,
Educato patre tanto
gaudeat Italia.

7 a. Miserorum consolator

dat leproso medicinam,

7 b. Tres ad vitam revocavit,
removendo Libitinam.

8 a. Sanctum opus declaratur,
virtus patet caelica;

8 b. NamMartinum, sanctum pa-
trem,
facit urbs Turonica.

9 a. Cui satis utiliter

in doctrina praefuit,
Ut gestorum nos suorum
series edocuit.

9 b. Arbor alta paene totum
contrivit pontificem,
Qui praesagus signum crucis
interponit obicem.

10 a. Globus autem super ipsum
videbatur igneus,
Dum offerret sacramentum
minister idoneus:

10 b. Et hoc ipsum, ne futuro
celaretur saeculo,
Revelatur et astanti
declaratur populo.

11 a. Ut labori finem ponat
percepturus bravium,

11b. Hunc invitat, qui coronat
exitus fidelium.