288. De sancto Martino.

1. Haec est dies
nimis veneranda,

2 a. Qua pontifex

Martinus caeli conscendit
regna ;

2 b. Ubi astat

Christo regi aeterna
per saecla.

3 a, [Vere gaudet
cum angelis
atque triumphat
cum archangelis];

3 b. Apostolis
ac prophetis
consertus micat
praesulum gemma;

4 a. Martyrum non impar,
qui agni cruore
laverunt suas
stolas candidas,

4 b. Atque confessorum
inter pretiosa
primatum gerens
clarus agmina.

5 a. Sanctae in trinitatis
fide cuncta
languidorum
sanans membra,

5 b. Mortuorum corpora
suscitabat
atque vitae
revocabat.

6 a. Laetare,

urbs Turonica,
cui praefuit praesul
atque abbas
regens strenue
Christi ovilia.

9 b. Divina

cunctis indicens
miris monita modis
educabat,
quosque advocans
erudiebat.

7 a. Pretiosa
cuius vita
et mirabilis
est et praecelsa,

7 b. Per quam tanta
remedia

contulit Christus
salutaria.

8 a. Flagrans cuius
caritate

fervida, virtutum
referta donis
anima sublata,
patriarcharum choro
addita ;

8 b. Quem Michael,
angelica

consaeptum caterva,
virginum choro
suscepit, Maria
paradisi locans in
gloria.

9 b. Iamiam tuam, o beate,
poscimus
Martine, clementiam,

9 b. Ut nostra crimina dira
adimant
tua sancta precata

10. Apud regem

regnantem in saecla.