EX ACTIS

tempore magis magisque fulcire et confirmare voluerit. At prae- cipue Vos cogitatione complectimur, Venerabiles Fratres, in quo- rum sollicitudine, zelo et concordia magnum momentum ad Dei gloriam operandam positum nunc esse intelligimus; agnoscimus flagrans studium, quod ad Vestrum munus implendum attulistis, ac praesertim praeclaram et arctissimam illam Vestrum omnium cum Nobis et hac Apostolica Sede coniunctionem, qua, ut semper alias in maximis Nostris acerbitatibus, ita potissimum hoc tem- pore nihil Nobis iucundius, nihil Ecclesiae utilius esse potest; ac vehementer gaudemus in Domino Vos ita esse animo com- paratos, ut ad certam solidamque spem uberrimorum fructuum et maxime optabilium ex Synodali hac Vestra coitione conci- piendam impeMamur. Ut nullum fortasse aliud infestius et cal- lidius bellum in Christi Regnum exarsit, sic nullum fuit tempus in quo magis Sacerdotum Domini cum Supremo Gregis Eius Pa- store unio, a qua in Ecclesiam mira vis manat, pos tu lantur ; quae quidem unio, singulari divinae providentiae munere et spe- ctata virtute Vestra, ita iugiter reipsa constitit, ut spectaculum facta sit, et futuram magis confidamus in dies, mundo et an- gelis et hominibus.

« Agite igitur, Venerabiles Fratres, confortamini in Domino : ac in nomine ipsius Trinitatis Augustae, sanctificati in veritate (1), induti arma lucis, docete Nobiscum viam, veritatem et vitam, ad quam tot agitata aerumnis gens humana iam non adspirare non potest: date Nobiscum operam, ut pax regnis, lex barbaris, monasteriis quies, Ecclesiis ordo, clericis disciplina, Deo populus acceptabilis restitui possit (2) Stat Deus in loco sancto suo, No- stris interest consiliis et actibus, suos Ipse ministros et adiutores in tam eximio misericordiae suae opere Nos adlegit, atque huic ministerio ita Nos inservire oportet, ut Illi unice hoc tempore mentes, corda, vires consecremus.

« Sed nostrae infirmitatis conscii, Nostris diffisi viribus, ad Te levamus cum fiducia oculos, precesque convertimus, o Divine Spiritus : Tu fons verae lucis et sapientiae divinae, Tuae gratiae lumen praeter mentibus Nostris, ut ea quae recta, quae salu- taria, quae optima sunt, videamus. Corda rege, fove, dirige, ut huius Concilii actiones rite inchoentur, prospere promoveantur, salubriter perficiantur.

(1) Ioann. 17, 19. (2) S. Berti, de Cons. 1. 4 c. 4.