291. De sancto Maurino Abbate.

1 a. Vir beatus hodie,
Strenuus in acie
Miles triumphavit,

1 b. Mundi quem sic conditor,
Secretorum cognitor,
Mundo declaravit.

2 a. Terra dum effoditur,
Fundamentum iacitur
Templi construendi;

2 b. Invenitur tumulus,
[Reperi]tur loculus
Viri reverendi.

3 a. Quem Maurinum nomine

Et Abbatem ordine

Titulus revelat ;

3 b. Passum in ecclesiae
Atrio Coloniae
Vetus arca celat.

4 a. Nardus latens puteo,
Nectar vase luteo
Fragrant per odorem,

4 b. Ossa tecta tumulo
Indicant miraculo,
Martyris honorem.

5 a. Odor fit suavissimus,
Primus et novissimus
Illo saturantur,

5 b. Qui locum attigerant,
Ubi, quae latuerant,
Ossa elevantur.

6 a. Surda Dei famula,
Se sepulcro sedula
Ingerens, curatur.

6 b. Dum praelatus temere
Audet dentem rapere,
Martyr mutilatur;

7 a. Rapax manus subito
Dolet, dente reddito
Dolor evanescit.

7 b. Cum quid de reliquiis
Locis datur aliis,
Suavis odor crescit.

8 a. Sanctus archipraesulis
Capiti ac oculis
Mire medicatur.

8 b. Sanitatum gratia
Eius per suffragia
Multis multa datur.

9 a. Per hunc Christi populo
Pluviae miraculo
Subvenis, o Christe:

9 b. Congrua de pluvia
Speciali gratia
Pollet pater iste.

10 a. Huius piis precibus,
Summe pastor, ovibus
Tuis pacem dona;

10 b. Nos in loco pascuae
Colloca perpetuae,
Martyrum corona.