CORTONEN. 295

agris, potiore ratione cultis, onus suscepit rependendi taxas praesentes et futuras domui et agris impositas aut imponen- das. Onus vero servandi Ecclesiam et canonicam dictae pa- roeciae, et solvendi taxas quae domum et Ecclesiam respice- rent etiam in futuro, permanet Capitulo.

Latis recentiori aevo pseudolegibus civilibus contra ec- clesiastica bona, Capitulum cortonense omnia praedia iam ad Abbatiam S. Mariae de Farneta pertinentia, instituta lite, utpote parochialia a conversione immunia declarari obtinuit. Attamen tam super iisdem bonis quam super iis pecuniae summis, quae parochis a Capitulo persolvuntur, graviora in dies vectigalia imposita sunt. Id occasionem praebuit ut plu- res inter canonicos et parochum loci Farneta excitarentur controversiae, quarum pars coram S. C. C. tandem adduci oportuit.

Exposuit namque parochus congruam suam et mercedem capellano assignatam taxis plurimis onerari, adeo ut sibi pene ad victum necessaria desint et capellanum in vastae paroeciae cura adiutorem invenire impossibile sit. Quare pe- tebat ut Capitulum adigeretur ad taxas vulgo « di ricchezza mobile e di mano morta » tam pro praeterito tempore quam in posterum sive parocho sive capellano refundendas pro ea summa quae ad formam relatae conventionis quotannis adhuc persolvere tenetur.

Disceptatio Synoptica.

IURA PAROCHI. E t primo contendit parochus bona sup- pressae Abbatiae ad paroeciam loci Farneta pertinere, et dum- taxat eorumdem administrationem cortonensi Capitulo fuisse demandatam. Hoc autem evincere autumat ex onere a ma- gno Hetruriae duce anno 1732 canonicis imposito exhibendi gubernio rationes dati et accepti, nec non ex facto quod in- tegri reditus tunc a Capitulo indicti inter parochos et ca- pellanos distributi fuerunt. His addit ideo praedicta bona re- center a conversione exempta fuisse, quia ab ipso Capitulo