296 THEANEN.

cium mitti absolute non potest, iuxta Reiffenstuel L 2 De- cret t. 2 n. 243, nam renunciatio in publicum detrimentum facile vergeret, ac insuper vulnus ex hoc inferri videretur integritati beneficii.

Insuper consuetudines quae sunt contrariae iuribus ca- nonici theologi, S. C. C. constanter reprobavit ceu apparet ex Corien. 20 August. 1848; Bisarchien. Praeb. Theol. 20 Sept. 1857; Perusina Theol. 30 Iul. 1859, in quarum ul- tima proposito dubio, an canonicus Theologus teneatur dis- pensatus a choro, etiamsi sui praedecessores numquam usi fuerint hoc privilegio pro tota die, qua legit, responsum fuit: Affirmative. Atqui in huiusmodi rebus Poenitentiarius Theologo aequiparatus omnino censetur.

Ceterum uti ex nota adiecta a Decano Capituli et al- tero Canonico satis apparet, id unice ad praedictam con- suetudinem probandam allegari potest, nimirum quod prae- teriti Poenitentiarii semper in choro praesentes essent, quando functiones extraordinariae peragebantur. Iamvero ut exinde consuetudinis existentia erui valeret, ulterius pro- bandum esset, Poenitentiarios sic egisse capitulo exigente, et poenitentibus ipsorum confessionali adstantibus. At vero utrumque latet; unde etiam ex hoc capite allegata in con- trarium consuetudo pauci facienda videtur.

Quod attinet demum ad voluntatem dantium vel testa- torum, de facto S. C. C. in causa per Summaria precum die 20 Septembris 1879 respondit canonicum theologum non lucrari distributiones extraordinarias, quando obstat voluntas dantis vel testatoris. At profecto non quaecumque voluntas ad id sufficere potest; sed necesse est ut voluntas testatoris vel dantis sit expressa S. C. C. in Roman. Dubia induit. 6 Maii 1820, § Indultus, seu aliis verbis requiritur ut ex- plicite cautum sit a testatore vel a dante ut interessentes tantum participare valeant Cfr. S. C. C. in Novarien. Iu- bil. 19 Ianuar. 1680 Lib. 32 Decret, p. 44; Adrien. Di- strib. et Provent. 23 August. 1879.

His utrinque perpensis propositum fuit diluendum