296 GORTONEN.

demonstratum fuit Abbatiae dotem congruam paroecialem evasisse, et qua talem proinde minime in lege comprehendi. Documenta vero ad rem plenius probandam sibi haud praesto esse dicit parochus, sed si Capitulum .ad ea omnia in luceni proferenda cogeretur quae in tabulario sollicite asservaf, extra dubitationis aleam asserta, iuxta ipsum, poneretur.

Iamvero cum modo reditus horum bonorum valde aucti sint putat parochus id a iustitia exigi ut augmentum, sal- tem ex parte, in favorem parochi et capellani cedat. Aug- mentum parochus probare curat aiendo, quod parvi agri quos sibi cessit Capitulum loco partialis congruae pro scutatis 23 nunc reddunt 50 circiter scutata. Ex hoc argui potest quale augmentum retulerit totus axis patrimonialis ex Abbatia farnetensi addictus Capitulo cortonensi. Censet igitur aliqua ratione sibi subveniendum esse, sin minus ita ut congrua assignata a principe in ea summa quam Sacri Canones exi- gunt salva permaneat.

Atque miseram conditionem parochi expendens affirmat : sese coactum esse plures rependere taxas; quibus subductis, Parocho miserabilis superest vis pecuniae in libellis 293,46. Neque his opponi posset, S. Pium V in Constitutione Ad exe- quendam tenuisse congruam parochis assignandam non mi- norem scutatorum quinquaginta ; nam ut tradit Reiffenstuel Lib. III tit. 37 n. 23 « observandum nihilominus et attenden- dum omnino videtur, quod tempore quo edita fuit haec Bulla, videlicet 1567, omnia saltem in suis partibus fuerint in longe viliori pretio, adeo ut his temporibus respectu prae- cedentis illius temporis necessaria vitae vix duplici pretio acquirantur, consequenter ubi tempore illo quinquaginta vel centum scuta pro honesta sustentatione sufficiebant, hodie centum vel ducenta necessaria sint, adeoque etiam temporis ratio merito habenda sit, iuxta illud vulgare « concorda tem- pora et concordabis iura. > Quae verba si eo tempore quae scripta fuerunt veritati nitebantur, nemo est qui non videat eadem nostro aevo longe maius pondus habere. Quibus posi- tis parochus ex iis quae superius disseruit obligationem ea-