293. De s. Mauritio et Sociis.

1 a. Pangat Sion dulce melos,
Voce laeta pulset caelos
In tanta laetitia;

1 b. Vox a corde non discordet,
Sed cor voci sic concordet,
Ut sint consonantia.

2 a. Ritu suo dux profanus
Idolis Maximianus
Parat sacrificia;

2 b. Sed legio christiana

Sacra transit tam profana,
Tam exsecrabilia.

3 a. Ut diis sacrificet,
legio vocatur;

Illa Deum confitens
deos detestatur,

Quare bis in gladio
tota decimatur.

3 b. Viri fortes animo
constant fortiori,

Nec his decimatio,
talis est timori,

Immo censent vivere
Sic pro Christo mori.

4 a. Lupi furor inflammatur,
Christi grex dilaceratur
Promptus ad supplicia.

4 b. Ergo ferro saevienti
Sexaginta sex sexcenti
Cadunt et sex milia.

5 a. Cadunt, sed felici sorte,
Nam mercatur vitam morte
Felix patientia.

5 b. Quam felix, qui sic mercator,
Cui pro morte vita datur,
Vita mortis nescia.

6 a. Terra, .caelum hilaretur,
Cum utrumque praeditetur
Martyrum praesentia;

6 b. Terrae membra reservantur,
Animaeque coronantur
In caelesti curia.

7 a. Tot cruore martyrum
pratum purpuratur,

Perpetrato scelere
prava gens laetatur,

Ad cuius convivia
Victor invitatur.

7 b. Fusi patet sanguinis

series Victori,
Tendit Christum confitens

caput percussori,
Redditur cum aliis

suo creatori.

8 a. Victor dictus a vincendo
Nomen probat actibus,

Vincens enim moriendo
Victis gaudet hostibus

Et terrena contemnendo
regnat in caelestibus.

8 a. Agaunenses, iubilate

Corde, voce, manibus,

Plaudentes Deum laudate,
Orantes in laudibus,

Ut iungat in claritate
Vestris nos martyribus.