298 Ex S. Congregatione Concilii

4°. In themate autem, sicuti in ceteris ecclesiis receptitiis

regni Neapolitani, quum Participantes nativo iure sint eiusdem

archipresbyteri coadiutores, ius superesse nequit parocho alios

Vicar ios specialiter deputandi.

5 0. Quamvis demum Instructio 18 Nov . 1822 in regno

Neapolitano praescribat incerta utriusque stolae dimidiatim

dividi inter parochum ex una et Participantes ex altera parte,

in casu tamen admittitur uti legitima consuetudo, vi cuius

archipresbyter iura stolae albae solus percipit.

N E O C A S T R E N .

DISPENSATIONIS MATRIMONII

Ad cautelam dispensatur matr imonium ratum et non consum- matum, de cuius quoque val idi ta te dubitatur.

Factispecies. Tr iginta fere abhinc annis in ecclesia ca-

thedrali Neocastrensi Tit ius N. . . et Caia N.. . , qui ex patre

ignoto geniti fuisse videntur, coniugale inierunt foedus, quod

tamen inconsummatum mansisse ferunt. Nam primis vesper-

tinis horis eiusdem nuptiarum diei, quin coniuges soli fuerint,

homo quidam, ballista ignea instructus, ad unicum cubiculum,

ubi ipsi sese contulerant cum duobus senibus, qui mulierem

educarunt, advenit, sponsam audacter expostulans ; quae qui-

dem haud obsistens, viro relicto, eumdem raptorem, cum quo

iam antea illicitos per duos annos amores foverat, sequuta est.

Ex tunc autem neo-coniuges haud amplius simul fuisse

videntur, concorditerque asserunt matrimonium nec consum-

masse nec consummare potuisse. Praeterea sponsa cum suo

raptore adhuc in publico adulterio vivit, sponsus autem ali-

quot post annos civile, uti vocant, matrimonium iniit cum

attento praesenti statu ecclesiarum Galliae, nominatio ac remotio viceparocho- rum ad Episcopum pertinet, donec aliter S. Sedes declaraverit. Item scimus in nonnullis dioecesibus, praesertim Italiae superioris, ex quadam recepta consuetu- dine viceparochos ab ipsis Ordinariis deputari '(N. R.)*