296. De sancto Nicolao.

1. Nati pudica virginis

2 a. Alvo, patris aeterni
pneumatis et almi
laude cum celebri

2 b. Insigne recolamus
festum Nicolai
praesulis incliti,

3 a. Caelestia

qui sacro pectore
condens dogmata

3 b. Omnigenis

virtutum floribus
fulsit nitidus.

4 a. Laude dignus
ergo praeconiis
sublimatur caelestibus
summi sacerdotii gradu.

4 b. Antistitis

pollens honoribus,
at sublimior moribus,
servit ut servus christicolis,

5 a. Uictu carentes
fideque debiles
ope congrua refovens,

5 b. Servat pudorem
auro virgineum
patri praebens solacium.

6 a. Adfuerat invocatus
nautis [in] mari,
tumidi venti furorem
compescuit.

6 b. Noscens immunes criminis
cursu praepeti
iuvenes solvit de tbeta
signaculo.

7 a. Tritico nautis
mutuato cives
pavit numerum reddens
modiis.

7 b. Inhians sacris
pia mente lucris
fovit miseros ope
plurimos.

8 a. Solutus

corporeis nexibus
quanto vivat verius
coniunctus caelestibus,

8 b. Testantur

languiduli sospites
per defluens oleum
illius e tumulo.

9 a. Et meritis

eximius in terris,
sanctorum socius
in caelis,
Nicolae, nos confove,

9 b. Spe solida,
caritate sincera,
fide firmissima
bonorum
possimus fontem visere,

10 a. Etiam carnali
corpore resoluti
sublimatis
caelo consociari.

10 b. Laudibus divinis
iugiter insistamus
hymnizantes
trinum semper et unum.