300. De Sacerdotibus.

1, O quam sacerdotium

regale et perfectum,
O quam venerabile

genus est electum!
Stola legis gratiae

decus reis rectum,
Vivis e lapidibus

nobis est detectum.

2. Sacerdotes gloria

tanta venerantur,
Dignitatis gratia

angelis aequantur,
Excellentes angelos

Deo famulantur,
Angelizant saepius,

Caelo coronantur.

3. Corpus, sanguis Domini

per hos consecratur,
Regibus et ducibus

istud denegatur,
Sacra pistis ducibus

non haec condonatur,
Per signa, verba mystica

forma figuratur.

4. O gens sancta, mira quanta
Deus operatur,
Iam per signa, verba digna

Panis incarnatur,
Et ex aqua fonte lata
Sanguis procreatur.

5. Hic est Iesus, virgis caesus,
Dulcis esus; cum sit esus,

Non est laesus,
Manet tamen integramen
Pneuma flamen et spiramen.

6. Veri Dei, nostrae spei,
In aeternum, in supernum,

Qui infernum
Regit, fregit et subegit
Maiestate, potestate,
Adorate, regum natae.

7. Qui formavit
Et plasmavit.
Animavit,

Spiritum vitae
Dum inflavit
Et cibavit,
Pavit et beavit,
Quos sudore
Et cruore
Lavit, expiavit
Nostram vitam
Redimitam
Nostrum omen,
Vestrum nomen

Hinc laudetur,

Veneretur

Benedicetur,

Invocetur
Ut salvare,
Non damnare,
Vos beare

Condignetur.

Vobis detur
Sacrum flamen
Et iuvamen

In perenni gloria.

8. Ens, usia
Et sophia,
Voce tria

Una persistentia
Ecce fides,
Non relides
Neque strides,
Quia fides,
In usia
Ista tria
Unum permanentia.

9. Sacerdotes,
Mundi cotes,
Caeli dotes
Et nepotes
Estis vere
Et sincere ;
Vos avete
Et florete,
Cum quiete

Regnum vitae possidete,
Hierarchiam obtinete,
Una mecum congaudete
Solium supernum
Et aeternum
Ovanter,
Laetanter,
Glorianter

Vobis cedat cum omnibus
Sanctis triumphanter.