Neten. 301

ceps numquam praestita fuit circa immemorialitatem cultus

S. Cataldi, nullum obicem parare posset illud decretum, nec

eam valere excludere. Accedit cultus erga S. Cataldum sub-

sequens observantia, quae cum praecedenti immemorabili

cultu coniungitur, et meliorem de mundo titulum supplet,

novumque praebet gravissimum pro S. Cataldi patronatu argu-

mentum.

IURA C A P I T U L I S. GEORGII . A disquisitione circa oris ape-

ritionem et ipse instituens qui pro S. Georgii patronatu cau-

sam dicebat, ante omnia monebat: ope expresse Pontificis

veniae per ipsam SS. Rituum Congregationem ex officio

requisitae,1 disputari in primo dubio de arbitrio aperitionis

oris adhibendo vel non, adversus decretum diei jo aprilis 1874.

Ergo in discrimen venire decretum, quo SS. Rituum Con-

gregatio ex audientia SSmi Capitulo S. Georgii aliisque cum

eo instantibus facultatem indulsit «c ut amodo in civitate

« Mothucae tantum, praefatum S. Georgii festum recolatur

«sub utroque praecepto: adstandi scilicet sacro et a servi-

« libus abstinendi ». Verum huiusmodi decretum in pleno vali-

ditatis statu consistere validumque manere donec contrarium

probetur certum esse, ad notissimam Regul. 16 Tit. de reg.

iuris in VI quae habet : Decet concessum a Principe beneficium

£sse mansurum. Quam quidem regulam eo fortius locum sibi

vindicare, cum agitur de rescriptis Romani Pontificis qui iura

#mnia in scrinio pectoris sui censetur habere (Boni/. VIII,

Lib. i, tit. 2, cap. i, Decret, in VI). Quare existente pro

S. Georgii Capitulo veritatis praesumptione, adversarii sonus

1 Decretum iam attulimus (pag. 293, nota 1) concessae a Pontifice veniae pro oris aperitione, per secretarium Sacr. Rit. Congregationis, vide- licet ex officio requisitae. Etenim, in casu, facultatem oris aperiendi petere nequibat. S. Georgii Capitulum cuius favore, licet quoad affectus suspen- sum, existebat Decretum diei 30 aprilis 1874 quod obreptitium et subre- ptitium dicebant Canonici S. Petri; eamdem sed facultatem petere nole- bant postremi isti, qui licet actoris partes suscepissent, et decretum diei 30 aprilis 1874 obreptione vel subreptione infectum declarari postulassent, tamen contenti suspensione eiusdem decreti, eam in aevum produci exo- ptabant, qua finem sibi propositum consequebantur.