se nec monito nec audito, omni- que via suae defensionis prohibito, fuerit pronunciatum.Demum,quae perperam coram Episcopo diluere studuit nova sibi illata crimina, haec iterum penes Archiepiscopum nisus est excusare.

Archiepiscopus agnovit et-Epi- scopo significavit, nullum fuisse suspensionis decretum ob praeter- missas canonicas monitiones, alias- que solemnitates. Et ideo si pa- rochus appellaret ad auctorita- tem civilem, iudiciumque episco- pale penes eamdem reprobaretur, Episcopus traduceretur, tamquam arbitrarius, per omnium ora, cum suae dignitatis iniuria.

Episcopus respondit sese cre- dere rite egisse in Parochum, iuxta quamplurimis s. C. Con- gregationis resolutiones et doctri- nam Benedicti XIV.

Archiepiscopus his in adiun- ctis rogavit de sententia Archie- piscopos Lugdunensem , Rotho- magensem, Bisuntinum, et Rhe- mensem; qui responderunt ut sa- tageret ad Episcopum cum Pa- rocho componendum ; sique hoc non succederet, de interposita appellatione iudicium pro tribu- nali pronunciaret. Hic re mature perpensa, censuram a poena di- stinguons, hoc postremo respectu censuit suspensionem sustineri posse absque canonicis monitioni- bus , aliisque solemnitatibus; et decretum Episcopi non esse con- firmandum nec infirmandum, sed

x III. 301 retinendum esse ut i temporaneum, haud perenne. Haec Archiepiscopi sententia ansam praebuit paro- cho; qui quum iterum appellasset apud metropolitanum, Episcopus monuit istum ne iudicium pro- nunciaret , quoniam rem totam

Apostolicae Sedis iudicio deferre decreverat. Cum id Parochus novit , apud s. Sedem institit orans, ut canonica in se insti- tueretur inquisitio, qua suam valeret ostendere innocentiam. Animadversiones quoque utrius- que Praesulis, hoc temporis in- tervallo, Romam missae fuerunt. Administer supremus a negotiis ecclesiasticis, concessit interea tres ex quinque partibus pensionis novo paroeciae presbytero, et ipsam domum paroecialem. Ut autem Emis Patribus prava eo magis innotesceret Parochi indo- les, praemissum quoque fuit, ipsum de furto etiam redituum ad Ecclesiae fabricam pertinen- tium, deque nonnullis exactioni- bus, simoniam redolentibus, fuisse accusatum; Episcopum vero, ser- vata iudicii forma, eum ad re- stitutionem damnasse sub excom- municationis poena, et privatio- nis paroeciae, ipso facto incur- renda.

A qua sententia appellavit quoque apud metropolitanum, sed de hoc nil in praesenti quaestione.

Disceptatio synoptica

Quae contra suspensionis sen-