304 EX S. G. CONCILII

gravi obligat (Quarti, p. I, tit. III, sect. I, dub. I; Pas- qualigo Q. 882; Ferraris Voc. Canon. art. I, num. 66 et seq.): immo urget orator, iuxta decreta S. Congr. R i - tuum, etiam quando plures, ad normam rubricarum missae concurrant, ita ut omnes cantari debeant, (Decr. n. 552> in Faventina, 2427 ad VII in Wilnen. 691, 282, 480, 2002, Decr. 10 etc.). At si tanta haec obligatio, vix con- cipi potest, ut omnium in Lusitania Ecclesiarum mater Ec- clesia Patriarchalis, Lisbonensis ab ea eximatur.

Quod si obiiciatur aliquando ex dispensatione fuisse con- cessum ut missa conventualis legeretur, contendit advoca- tus nullam istic causam subesse ut dispensatio concedatur. - Allegant ministrorum defectum : at si intelligitur de nu- mero eorum, qui choro inserviunt ratio non subest. Hodie enim Capitulum Lisbonense constat viginti duobus canoni- cis, decem et septem beneficiariis, quatuordecim cappellanis cantoribus, viginti musicis. Quod si intelligitur de defectu cantorum, ratio non modo ex praedictis non adest, sed etiam futilis videtur. Nam decisum est a S. R. C. inhae- rendo iuris praescripto ; potius ab ipsis capitularibus canto- rum defectui esse supplendum, quam missa sine cantu le- gatur. - Allegant etiam consuetudinem : sed autumat ad- vocatus hanc consuetudinem nec esse immemorabilem, uti contendunt, quia in veteri Ecclesia Patriarchali omnes con- ventuales missae cum cantu celebrabantur, et solum ab anno 1877, ex deliberatione capitulari missam legi coe- pisse : nec esse legitime constitutam, quamvis per absur- dum immemorabilis esset, quia adversus rubricas et decreta S. Congr. Ri tuum, quae missam conventualem semper cum cantu fieri iubent, nulla praescriptio vel consuetudo datur : « utrum consuetudines, quantumvis immemorabiles, rubricis missalis, breviarii, caeremonialis Episcoporum, ri- tualis romani, S. R. Congr. decretis in collectione Car- dellini contentis aperte repugnantes servari possint ? - ex- positas consuetudines removendas esse, utpote corruptelas ; rubricas et decreta omnino servanda: et A. S. moneat dis-