305. Planctus Paenitentis.

1. Pange, lyra cordis mei,
carmen lamentabile,

Regum regem rogitando
valde admirabilem,

Ut me liberet a malis,
quibus gravor graviter.

2. Rerum omnium creator,

pater invisibilis,
Fili Dei, cosmi rector,

pulcher, ineffabilis,
Spiritus, qui astas cordi

hominis, almificus,

3. Deus trinus in personis,
unus in substantia,

Qui plasmasti cuncta verbo
orbis unus climata,

Me nunc, deprecor, exaudi
mea tollens crimina.

4. Meque miserum errantem

suscipe, piissime,
Et ad patriam caelestem

facito pertingere,
Quem errantem redemisti

tuum dando sanguinem.

5. Meo sensui infunde
lumen almi spiritus,
Cuius lumine accensus

propriis a nexibus
Merear absolvi cito,
fusis, quaeso, precibus.

6. Meque doce, rex caelestis,
agere quid debeam

Quidve loqui, quid tacere,
facere quid valeam,

Ut ad arva paradisi
te iubente transferar.

7. Fortitudinem da mihi
praebe et prudentiam,

Temperantiam concede
dando et iustitiam,

Mihi dona caritatem
atque pudicitiam.

8. Tolle crimen voluptatis,
tolle et luxuriam,

Pelle crimina nefanda
auferendo noxia,

A me vana cuncta aufer
inserendo optima.

O. Heu, me miserum, quid agam
tabefactus scelere?

Grlisco Christum possidere,
glisco caelum scandere,

Sed non possum oneratus
delictorum onere.

10. Vae, vaemihi, ad quem curram,
qui mecum condoleat?

Me gravantur valde dira
peccatorum onera,

Quibus licet circumsaeptus
iuges fundo lacrimas

11. Rogitando te, salvator,
qui salvasti saeculum,
Mihi quatenus concedas

spiritum paraclitum,

Quo repletus te laudare

queam perspicacius.

12. Spiritales sensus quaero
castumque corpusculum,

Meque vas electionis
facito purissimum,

Quo digneris semper esse
veniens assiduus.

13. Portas poli paradisi
facito me ingredi,
Ubi gaudeam translatus

iugiter cum angelis,
Qui te laudant incessanter
laudibus hymnidicis.

14. Sonant ibi melodiae

laudes ineffabiles,
Quae cantantur a pollenti

Angelorum agmine,
Quome Christus, suum plasma,

faciat pertingere.

15. Qui cum patre regnat semper
et cum sancto spiritu

Venturusque est de caelo
iudicare saeculum,

Ipsi honor et potestas,
decus et imperium.

16. Salva, salva, rex caelestis,
illum virum sedule,

Qui composuit hoc carmen,
carmen amicabile,

Atque sibi dona illud,
quod sonat in carmine.

17. Fiat, fiat, fiat sibi,

sicut carmen postulat,

Atque sibi rex caelorum
tribuat haec omnia,

In superna paradisum
possidere faciat.