306 APPEND ix III.

recursum habuerit, iti Vercel- len. 21. Martii 1643. lib. decret. 17. pag. 180. Nullo vero in pretio habenda sunt quae ait Bordonius de testibus singularibus in ma- teria sollicitationis, cum ex mera lectione const. Benedicti XIV, Sacramentum poenitentiae, pa- tentissime contrarius sensus e- rumpat; in ea enim nulla legitur limitatio ad cardinales, ac ad supremam Inquisitionem, sed ad omnes aeque locorum ordinarios facultas impertita protenditur. Insuper testes in casu, etsi sin- gulares videantur, contestes ta- men dici possunt, cum, licet quis- que de criminibus distinctis de- ponat, crimina pleraque eiusdem prorsus naturae dignoscantur.

Quaestio est in secundo dubio de iure appellationis, quod a si- milibus suspensionis decretis dari omnino existimat burdigalensis metropolitanus, hisce innixus ra- tionum momentis. Primo est iuri naturali quam maxime conforme ius appellandi ab inferioribus iudicibus, et naturali consonat etiam ius civile , ac praesertim canonicum, a quo appellatio per- mittitur ex cap. Constitutis lib. 2. de appellation, a quocumque gra- vamine , etiam extraiudicialiter illato, uti monet Rota in dec. 287. num. 7. decis. 522. numer. 5. part. 2. et decis. 319. num. 6. part. 15. rec. cum communi do- ctorum sententia. Quod si a le- gitima morum correctione dicitur

non admitti appellationem , hoc est intelligendum, si gravamen non fuerit illatum per excessum in corrigendo, ut docet Ferraris Biblioth. canon. v. Appellatio art. V. num. 1. et 2 . ; ac magis praecise intelligi debet denegata appellatio suspensiva, ceu tradit Fagnan. in cap. Ad nostram de appellat, num. 8. et 9. Barbosa ad Conc. Trid. sess. 32. cap. 1. n. 6. sess. 24. c. 10. num. 2. et 8. et vot. dec. 4. lib. 6. num. 73. et seqq. idem Ferraris eod. loc. num. 3. et seq. loquendo de cor- rectione facta a praelato extra- iudicialiter seu pater nalit er,nul- lo] formato processu, ex cap. Irrefragabili de officio, ordinar. apud Fagnan. et ex ipsa trid. syn. in cap. 1. sess. 22. et cap. .10. sess. 24. ubi Grallemart. s. Con- gregationis affert resolutionem, qua ea censuit hoc habere locum quando, non fuit processum iu- dicialiter, sive compilato ac pro- lato ac proposito processu, sicut fuit resolutum in una regni Sar- diniae 15. Maii 1700. ad primum dubium. Idemque Grallemart. paulo inferius inquit decretum illius capitis non habere locum, quum episcopus processit compi- lato processu, et servatis ser- vandis; hoc enim casu appellatio non solum esset in devolutivo, sed etiam in suspensivo, ut docet Fagnan. et Ferrar, loc. supra cit. Rota in decis. 399. num. 4. et decis. 458. num. 4. et h. part. 14.