rec. et Barbosa in Conc. Trid. sess. 13. cap. 1. numer. 7. et sess. 24. cap. 10. numer. 3. et 7. Hinc ambigendum non videt ar, quin a suspensione, de qua sermo, detur appellatio etiam in suspen- sivo.

Neque obiici potest egisse epi- scopum uti apostolicae sedis de- legatum, ac proinde non dari ab eo appellationem nisi ad aposto- licam sedem; nam certum est non tolli, vigore huiusmodi facultatis ius metropolitano competens, nisi quotiescumque episcopus procedit ex conc. trid. ut apostolicae sedis delegatus in causis, quae non sunt eius iurisdictionis; aliter vero dicendum, quum eadem prae- rogativa utatur in causis, quae sunt ordinariae ipsius iurisdictio- nis. I ta disertissime tradunt Bar- bosa ad sess. 24. cap. 40. num. 9. 10. et de officio et potest, episc, alleg. 73. num. 35. et all. 92. num. 14. Gallemart. ad sess. 13. cap. 2. num. 2. et sess. 14. cap. 4. num. 1. Fagnan. in cap. cit. Ad nostram de appellat, num. 9. Pigliateli, tom. 10. consult. 67. num. 12. et consult. 149. num. 15. Ventrigl. in prax. part. 2. ad- not. 24. §. 2. num. 26, et pluries resolvit s. Congregatio in Tar- raconen. lib. 1. decret, pag. 7. Zamoren. lib. decret. 2. pag. 139. et Ianuen, lib. decret. 10. pag. 106. ad 2. dub. Et merito qui- dem, alias suspensus potestatem suae defensionis non haberet. Hinc

ix m. 307 cum ex dispositione dicti capitis non adimatur aperte ius appel- lationis, ut innuit archiepiscopus, in dubio ad iuris communis san- ctiones est regrediendum.

Quod si hisce non obstantibus velint admitti, quae ex auctori- tate s. Congregat, docet Benedi- ct. XIV. de syn. dioec. lib. 12. cap. 8. nunquam tamen haec ha- bere locum in themate censet archiepiscopus; idque comprobat primo ex criminum natura, ob quae est inflicta suspensio. Cum enim ea sint publica , prout ex decretis suspensionis ipsemet col- ligit archiepiscopus, necessario formae iudiciales erant adhiben- dae, et validis probationibus reus convincendus. Ubi igitur hoc fa- ctum non fuerit, episcopum ex- cessisse facultatem quam habet ex cap. 1. sess. 14. de reform. dicendum est.

Hisce acriter obstitit episco- pus. Quamvis enim nihil detrahi possit auctoritatibus allatis ex- adverso pro tuenda appellatione saltem in devolutivo, conciliatio- nem tamen admittunt tum do- ctorum sententiae, tum s. Con- gregationis resolutiones, quae secum invicem pugnare videntur. Siquidem loquendo de facultate, quam habet episcopns, procedendi ex informata conscientia vigore cap. 1. sess. 14. de reform, om- nes doctores, nemine dissentiente, conveniunt inter se de respuenda absolute appellatione, nec nisi