308 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiate

ita Deo firmiter adhaesit, Eiusque gloriam unice quaerens, proximorum

saluti procurandae eo iugi labore atque conatu sese impendit, ut eius vita

perpetuum heroicae caritatis exercitium exstitisse videatur. Porro « pleni-

tudo legis est dilectio » (Rom., XIII , 10).

Brixiae in Insubria ortum habuit, sexta ex novem liberis, die 6 Novem-

bris anno 1813 e nobilibus parentibus Clemente, equite, et comitissa Camilla

Albani; eodemque die sacro baptismatis lavacro regenerata est Deo, impo-

sitis ei nominibus Paulae, Franciscae, Mariae. Septennis Confirmationis

sacramento est roborata, ac decennis Eucharistico pane refecta: ac iam

tum exordientium virtutum germina apparuerunt, pietatis praesertim in

Deum et misericordiae in pauperes. Biennio post, piissima genitrice e vivis

sublata, puerula monialibus a Visitatione tradita fuit instituenda in ipsa-

rum Brixiensi paedagogio quod paulo ante, opem praebente famulae Dei

patre, conditum fuerat. In eo nobilium puellarum collegio pia adolescentula

suavem Christi efflavit odorem. In Deum sic afficiebatur, ut saepius per

noctem longas traheret orando vigilias; humilis insuper ac benevola erga

omnes exstitit: quidquid vero sibi a patre dono dabatur, ut in pauperes

erogaretur, instabat.

Decimoséptimo aetatis suae anno e collegio eductam pater amplissimae

suae domui praefecit, ut eius curam, ceu materfamilias, gereret. Corporis

animique, naturae et gratiae donis uberrime cumulata, summa dexteritate

atque prudentia supra aetatem, concreditum sibi munus explevit, pietatem

fovens, devios corrigens, abusus removens, omnesque summa caritate pro-

sequens. Honestissimas tunc temporis sibi oblatas nuptias reficiens, perpe-

tuo virginitatis voto, prudentissime conscientiae suae moderatore annuente,

se obstrinxit; siquidem, altiora animo petens, totam se Deo ac proximo-

rum saluti dedere iam constituerat. Proposita igitur sibi, pii confessarii

consilio, apta spiritualis vitae methodo, semitam perfectionis alacriter

inivit. Quanto sane, iuvenili adhuc aetate, iam caritatis zelo ferveret, prae-

clara produnt exempla. Moderatori suo edixit se animo coarctari quod

simul una die universas suas opes in pauperes effundere non posset. Interim

domesticorum tum corporali tum spirituali bono procurando naviter incum-

bebat, pro egenis atque infirmis obsonium sibi paratum quotidie seponebat,

parco ac vili cibo, in opulenta domo, ipsa victitans. Sed, quod maius est,

animas praesertim Christo lucrifacere piissima adolescentula sedulo! sata-

gebat. Quod altius caritatis studium vel maxime enituit erga puellas, quae

in paterna seriéis nectendis filis officina operam navabant; quas, ut a peri-

culis animae averterei, atque in pietatis officiis excoleret ac simul curis

omnibus, materno quodam affectu foveret, summo labore ac diligentia

incubuit.