Appendix

52. Sed contra: semestralis commoratio requireretur vel ad obtinen-

dam parochialitatem intuitu matrimonii et in hac hypothesi onus, nedum

allegetur, durius aggravatur, et insuper notio domicilii seu quasi-domi-

cilii susque deque pervenitur; vel ad facilitandam parocho cognitionem

nupturientium et tunc non perspicitur cur requirerentur sex menses et

non tantum quatuor, ut in praecitato Conc. neapolitano, tresve aut etiam

unus, quoadusque nempe sit in promptu notitia de statu libero ac de

mutuis nupturientium conditionibus. Et sic satisfit rationibus sub littera

a congestis. Quantum ad argumentum sub littera b, textus Instructionis

nihil aliud probat nisi quod in mente Cardinalium Inquisitorum Gene-

ralium testificatio de voluntate commorandi sufficienter probat nunc ad-

fuisse tunc animum commorandi per sex menses aut ultra. Si Suprema

retinuisset semestralem commorationem sufficientem èsse ad quasi-domi-

cilium adipiscendum, testificationem simpliciter de facto commorationis

anterioris in loco, non autem de animo ulterius commorandi requisi-

visset.

Validius non apparet argumentum sub litt. c. positum, nempe de

consonantia civilis et ecclesiasticae, legis exoptabili : primo, quia nequa-

quam eaedem sunt ubique leges civiles quantum ad domicilium vel re-

sidentiam nupturientium: sic v. g. codex gallicus supracitatus commo-

rationem semestrem praerequirit; italicus nihil directe de commoratione

longiori vel breviori, sed art. 93 : « Il matrimonio deve essere celebrato

nella casa comunale e pubblicamente innanzi "all'uffiziale dello stato civile

del Comune ove uno degli sposi abbia il domicilio o la residenza ( i ) »;

apud Anglos sufficit commoratio per tres hebdomadas, inquit D D . Ros-

set n. 2153 in nota; in Austria viget, ut puto, saltem pro matrimoniis

catholicis Instructio austriaca supracitata; in Hispania canonicae prae-

scriptiones adamussim servari debent quoad matrimonia catholica (2) ;

in imperio Turcico matrimonia regulantur iuxta praescriptiones Religionis

cuius nupturientes sunt asseclae; in Russico christiani, non graeco-rus-

sici , secundum suam Religionem, servatis conditionibus generalibus

poléon, par Coti/, Jurisconsulte: titre iv, divis. III , necnon disceptationem accu- ratissimam DD. Ben. Melata : De Potestate qua matrimonium regitur et de Iure matrimoniali civili.

( 1 ) Quomodo vero per translationem residentiae, iuxta codicem italicum mutetur domicilium superius n. 21 nota i dictum est.

(2) « Art. 75. Los requisitos, forma y solemnidades para celebración del matrimonio canonico, se rigen para las disposiciones de la Iglesia católica y del S. Concilio de Trento, admitidas como leyes del Reino ». Cf. Coleccion de la legislación civil... para la cura Parroquial por D. Vic t. Aragón Lasierra.