310 ONERIS MISSARUM

Hoc autem in themate contigisse, nullatenns dubitari posse videtur. Perlecta sane piissimi testatoris dispositione, apparet quod ipse taxative fructus praedii Mas Roure assignavit pro onerum adimplemento. Hoc porro suadet dispositio testatoris, quae exorditur ab assignatione fundi, et deinde onera praescri- bit, quo in casu designationem taxative factam esse docent. Fe- lm, in cap. Super Litteris n. 4. De rescript., Tondut. Quaest, benef. tom. 2part. S cap. 462 n. 5 seqq., Monacel. Formul. Le- gal, part. 4. tit. 40 form. 19 num. 22, Pignat. cons. 410 num. 1 tom. 9 aliique quamplurimi; quibus adhaesit S. C. C. ceu videre est in instructione, qua transmittit Episcopis facultatem petentibus Mis- sarum onera reducendi, uti perbelle notat Benedict. XIV De Syn. Dioec. lib. 13 cap. ult. num. 32. atque confirmatur, ceu tradit Rota in decis. 55 num. 2 coram Merlino, ex eleemosynae taxa- tione, quam mandavit testator in tres solidos pro qualibet Missa, praecipiendo tantum ut superfluum servaretur a Capitulo loco depositi, eum solummodo in finem, ut si aliquo in anno contin- geret fructus insufficientes esse, per depositum suppleri posset.

Quin officiât, quod penes Canonicos extet reditus in annua summa regalium 1620 ex dicto fundo proveniens; reditus enim huiusmodi potiusquam ex fundo Mas Roure, dicendi sunt ex bonis capituli provenire. Quandoquidem legem testator edixit, ut si superextantes adessent reditus, post onerum implementum, fundorumque melioramenta ipsi cederent in Capituli favorem. Si ergo eos minime Capitulum consumpsit, quos ad tramites fundationis consumere poterat, sed in sortem convertit,, sors ipsa et fructus ex ea obventuri, minime ex praedio Mas Roure provenire dicendi sunt, sed ex parsimonia rerum ad Capitulum ipsum pertinentium.

E A QUAE CANONICIS ADVERSANTUR. E X altera vero parte per- pendi debet quod legatorum piorum suppressio a iure canonico prorsus improbatur, tum quia bono Ecclesiae adversatur, tum testatorum voluntates inde pessumda tu r , quas adamussim servan- das esse praecipit Can. Ultima voluntas 4 caus. 18 quaest. 2, L. 42 ff. de verb. signif., L. 4 Cod. de Sacros. Eccles. Trident. Synod, sess. 22 cap. 6 de Reform. Hinc quamdiu existant fundi, quibus