256. De ss. Justo et Clemente.

1. O confessoris lucidi,
Justus et Clemens incliti,
Nos promimus christicolas
Vos usque ab infantia.

2. Liquistis terram Africam
Innando multa maria,
Quae profecto ut transita
Adivistis vos Tusciam.

3. Germani vos cum Regulo
Venistis archiepiscopo,
Per vos fecit prodigia
Dominus in Italia.

4. Civitatem Antoniam
Circumdederunt agmina
Guandalorum cum clippeis,
Arcubus atque lanceis.

5. Satis dolebat populus
Obsessus valde nimius,
Tanto namque dedecore,
Periculo inopiae.

6. Deerat alimonia
Populis in Antonia,
Supplices orant Dominum,
Ut ferat adjutorium.

7. Audite nam consilium,
Justus et Clemens inquiunt,
Praebete panes optimos,
Projicite ad Guandalos.

8. Arridet omnis populus
Sanctorum de consilio,
Pro petris panes jaciunt,
Ad bella quando veniunt.

9. Hostis erat famelicus,

Jacturam prompte commedunt,
Ut tangunt ora panibus,
Lapsi sunt ab hoc saeculo.

10. Praesta, beata trinitas,
Ut per ipsorum merita
Intrare aulam principis
Nos valeamus Domini.