•APPEP

» pteraoris Pontificatus nostri anno

• vigesimo secundo.»

« Non multo post editam hanc

a Pio VII. Constitutionem ad supre-

mam Beati Petri Cathedram nullis

Nostris meritis evecti Nos fuimus;

et continuo omnem Nostram operam

convertimus ad de tegendum, quis

esset clandestinarum sectarum status,

quis numerus, quae potentia. Haec

inquirentes facile intelleximus cre-

visse illarum insolentiam praecipue

ob earum multitudinem novis sectis

auctam. Ex quibus ea praesertim

memoranda est quae - Universitaria -

dicitur, quod sedem et domicilium

in pluribus studiorum Universitati-

bus habeat, in quibus Iuvenes a non-

nullis Magistris, qui eos non docere,

sed pervertere s tudent , eiusdem

mysteriis, quae iniquitatis mysteria

verissime appellari debent , initian-

tur, et ad omne scelus i n f o r m a t u r . »

« Inde yero existit, quod tanto

etiam post tempore , quo primum

perduellionis faces in Europa a sectis

clandestinis per consectaneos suos

inflammatae, et elatae sunt, et post

reportatas a potentissimis Europae

Principibus praeclarissimas v i c t o -

rias , quibus illae cornprimendae

pperabantur, nondum tamen nefarii

earum conatus finem habuerunt. In

illis enim ipsis regionibus, in quibus

pristinae tempestates conquievisse

v identur , qui metus est novarum

turbarum, et seditionum, quas illae

sectae perpetuo moliuntur? Quae

impiarum formido sicarum, quas in

eorum corporibus clam defignnt -

ix ix. 313

quos ad mortem designarunt? Quot,

et quam gravia non raro decernere,

vel inviti coguntur, qui iisdem cum

potestate praesunt , ut publicam

tranquillitatem tueantur?»

« Inde etiam existunt acerbissi-

mae calamitates , quibus Ecclesia

fere ubique vexatur , et quas sine

dolore , imo sine moerore comme-

morare non possumus. Impugnantur

impudentissime sanctissima eius dog-

mata, et praecepta; eius dignitas

extenuatur ; et pax i l la , et felicitas,

qua suo quodam iure frui deberet,

non perturbatur m o d o , sed omnino

evertitur. »

« Nec putandum est, omnia haec

mala, aliaque, quae praetermissa a

Nobis s u n t , clandestinis his sectis

perperam et per calumniam adscribi.

Libri, quos de Religione et Repu-

blica scribere non dubitarunt, qui

his sectis nomen dederunt, quibus

dominationem spernunt, maiestatem

blasphemant, Christum autem vel

scandalum, vel stultitiam dictitant;

imo non raro nullum esse Deum, et

hominis animam una cum corpore

interire docent: Codices et Statuta,

quibus sua consi l ia , et instituta

explicant, aperte declarant cuncta,

quae iam memoravimus, et quae ad

legitimos Principatus labefactandos,

et Ecclesiam funditus delendam spe-

c t a t , ab iis proficisci. Atque hoc

veluti cer tum, exploratumque ha-

bendum est, has sectas licet nomine

diversas, nefario tamen impurissi-

morum consiliorum vinculo esse ia - terse coniunctas.»