Neten. 313

tias temporum, quibus concessio locum habuit. Eo enim tem-

pore decreti Urbani VIII recens erat memoria.

Ex his omnibus duo aperte liquere:

I. S. Georgium esse unicum Mothucae civitatis Patronum

Meratius op. cit. « Quamvis enim Patroni locorum, uti diximus,

plures esse possint, unus tamen tantum locum pnncipalioris

obtinet regulariter loquendo, ita ut caeteri omnes minus prin-

cipales censeantur, de quibus non celebratur officium nisi sub

ritu duplici maiori ».

II. Eius festum de praecepto esse servandum Ferraris

loc. cit. n, 6. « Excipitur tamen festum unius ex principalio-

ribus patronis in quocumque Regno et Provincia, et alterius

pariter prinCipalioris in quacumque civitate oppido vel pago, ubi

hos patronos haberi et venerari contigerit: nam tale festum est

de praecepto observandum, ut expresse statuit Urbanus VIII in

Constit, quae incip. Universam. § 2 ».1

In facto certum esse, ab antiquissimis usque temporibus

S. Georgii festum de praecepto constanter fuisse celebratum,

et erui tum ex illo Rochi Pirri « cuius dies festus solemnis

« est apud Motycanos » tum ex Placido Carafa testante pag. 65

« et Martyris festos dies celebriores Mothucani quam aliorum

« Sanctorum agere solent » et pag. 107 « cuius dies festus

« solemnissimus est apud Motycanos ». Erui etiam ex actu pos-

« sessionis Praepositi S. Georgii et usus pontificalium in quo

« scriptum est: « Eo quod hodie solemnis festivitas magni

« Martyris Georgii titularis dictae Matricis et Patroni huius

« dictae civitatis in hac praedicta civitate celebratur etc. ».

Festum S. Georgii die 23 aprilis constanter de praecepto

fuisse servatum, testari matrimoniorum denunciaciones ea die

quotannis peractas ab anno 1624 ad praesens, nec non Kalen-

darium Religiosae Familiae S. Dominici transacto saeculo edi- 1 Inter decreta Sac. Rituum Congr. ab auctore Ferraris relata, est et

sequens sub N. 288: «Festum principalis patroni in quacumque civitate « aut oppido vel pago ubi hos patronos haberi aut venerari contigerit, est «praeceptivum: cum obligatione audiendi sacrum et vacandi ab operibus « servilibus » (Sac. Rit. Cong. 13 sept. 1642).