314. De s. Petro Caelestino.

la. Coetus gaudens

novae Ierusalem
Novi cantus

canat dulcedinem
In laudes eximii
Confessoris Domini,

1 b. Qui dum esset

sub annis teneris,
Hic est sacris
edoctus literis
Et dotatus caelitus
Dono sancto spiritus.

2 a. Petrus Deum

prae cunctis diligit,
Opes mundi

labentis negligit,
Iter suum

perite dirigit

Ad desertum.

2 b. Arto specu

montis hic latitat,
Hostem trinum

adversus militat,
Cuius vires
potenter irritat
Gestans sertum.

3 a. Carnem Petri

premit panceria,
Cutem carnis

rodunt cilicia,
Luxum carnis
hic per ieiunia
Sic contrivit.

3 b. Vir divinis

horis sollicitus
Vult, ut caro

serva sit spiritus,
Praeter carnem
in carne positus
Nam hic vivit.

4 a. Templi Dei

lucerna praevia
Monachorum

auget collegia
Benedicti

sancti sub regula
Luculenta.

4 b. Decet Petrum

papalis dignitas,
Cui cessit

ipsius puritas,
Velut eius

rara humilitas
Est inventa.

5 a. Altis fulget

Petrus virtutibus,
Mirus signis,

mirus operibus,
Aegris confert
atque languoribus
Consolamen.

5 b. Christe, noscens

cordis abscondita,
Nobis nostra

dimitte debita,
Da perennem
per Petri merita
Plausum. Amen.