S. Congregatio Rituum. 319

I I I .

N E A P O L I T A N A

CONFIRMATIONIS CULTUS AB IMMEMORABILI TEMPORE PRAESTITI SERVO DEI

IACOBO CAPOCCIO A VITERBIO ORDINIS EREMITARUM S. AUGUSTINI ARCHIE-

PISCOPO NEAPOLITANO BEATO NUNCUPATO.

Saeculo decimotertio, Iacobus Capoceius, Viterbii nobili genere natus eiusdemque civitatis patritius, a pueritia litteris ac pietate instructus est. Adolescentulus Eremitarum S. Augustini coenobium, in proximo Monte Cimino situm, frequentare coepit, eorumque sancta conversatione illectus, regularis vitae institutum amplecti statuit. Maturiorem agens aetatem, inter memoratos Fratres cooptatus, tyrocinium feliciter explevit atque, unanimi suffragio probatus, vota religiosa nuncupavit. Primum humanioribus litteris, postea philosophicis disciplinis addictus, clarum et profundum ostendit ingenium. Mox theologiae addiscendae causa, una cum sodali eiusdem Ordinis et gentis Columnae Iacobo, ad Athenaeum Parisiense mittitur, ubi doctrinae Sancti Thomae Aquinatis sectator et Aegidii Romani Augustiniensis discipulus, a tantis magistris caelestem doctrinam cum sanctitate coniunctam hausit. Sacerdotio auctus et Lecto- ratus gradum in suo religioso Ordine assequutus, ad plura gravia officia gerenda a Superioribus destinatur; ipsisque annuentibus, Parisios rever- titur, ubi baccalaureatus et doctoratus gradibus decoratus, theologicas disciplinas, tum in illa universitate, tum in civitate Neapolitana, docuit. Praedictorum antecessorum doctrinae ac vestigiis fideli obsequio iugiter inhaerens, sententiam memoratu dignam Bartholomaeo Capuano pate- fecit, nempe « se credere in fide et Spiritu Sancto, quod Salvator noster doctor veritatis pro illuminatione Orbis et Universalis Ecclesiae, miserit Paulum Apostolum et postea Augustinum et novissimo tempore Fratrem Thomam ». Anno 1302, a Romano Pontifice Bonifacio VIII ad Archie- piscopalem Sedem Beneventanam promotus et a Cardinali Teodorico Episcopo Praenestino consecratus, inter illustres praedictae Sedis prae- sules merito adnumeratus est. Verum eodem anno ab ipso Summo Pon- tifice Neapolim translatus Metropolitanam Ecclesiam-S. Aspreni et S. Ia- nuarii gubernandam suscepit. Hanc usque ad obitum tenuit et sapientia, prudentia atque virtutibus illustravit, existimationem et amorem sibi adeptus non solum Romani Pontificis sed etiam Regis Caroli II eiusque filii Rogerii, a quibus plura suae Archidioecesi privilegia impetravit. Neque praetereundum est Ipsum doctos quoque libros de re philoso- phica et theologica scripsisse ad mentem doctoris Angelici et Aegidii