319. De s. Rofoerto de Casa Dei.

1 a. Gaude, felix et beata,
Gaude, contio sacrata,
Plaude cum laetitia;

1 b. Dies nobis est natalis,

Qua conscendit triumphalis
Natus de Arvernia.

2 a. Dum transiret per desertum
Mater, peperit Bobertum,
Cultorem solitudinis.

2 b. Occurrunt multa obviam,
Dum quaesivit veram viam,
Locum beatitudinis.

3 a. Mammas gustare noluit
Et has lactare renuit
Ob facta meretricia.

3 b. Non tantum lactis odorem,
Quantum lactantis horrorem
Horrescit infantia.

4 a. Inter feras et frutecta
Praeparavit serta tecta,
Mundi fugit prospera.

4 b. Hic contempsit mundi florem,
Magnas opes et honorem
In aetate tenera.

5 a. Ieiunabat et orabat

Et pauperes sustentabat
Ad vitae subsidia.

5 b. Se minorem iudicabat,
Quos virtute superabat ;
Quaerebat humilia.

6 a. Obitus diem praescivit
Plenus dierum dormivit
In pace cum patribus:

6 b. Capit laboris mercedem,
Aeternam possidet sedem
Cum supernis civibus.

7 a. O pie pater, Roberte,
Hostis impugnat aperte,
Nulla est fiducia;

7 b. Nos in mundo per desertum
Agitamur in incertum,
Sumus in angustia.