321. De s. Sigfrido Vexoniensi.

1 a. Clara laude, turma, plaude,
Dulci voce Alleluia

1 b. Ad aeterni regis laudem,
Qui gubernat omnia.

2 a. Quem iubilant caeli summa
Sol, luna atque astra,

2 b. Mare, solum et flumina
Cunctaque nascentia.

3 a. Qui Sigfridum his advexit
Oris olim ab Anglia,

3 b. Ut gentium nationem
Unda dilueret sacra.

4 a. Daemonum dolo seducta,
Idolatra effecta
Redemptoris in contemptum
Errorum per devia,

4 b. Ad cultum Dei vocata

Sigfridi per doctrinam,
Promereris caelestia,
Si colis vestigia.

5 a. Sponsa Christi iam es facta
Cooperante gratia,
Fecundans, infecunda,
Prole laetaris, inclita.

5 b. Gaude, namque christicola
Sveorum nunc ecclesia,
Tanto patre sublimata,
Lauda Sigfridi merita.

6 a. Cuius festa, mens devota,
Frequentare iam satage
Colendo celebria.

6 b. Nunc, beate o Sigfride,

Commendare nos dignare
In caeli palatia,

7 a. Ubi Deum collaudare
Mereamur et amare
Per aeterna saecula.

7 b. Iter nostrum deviavit
Et ex via declinavit
A virtutum semita.

8 a. Ut eamus iter tutum,

Reduc ad cor mentis gressum
Pietate solita:

8 b. Hostis noster evanescat
Et a fraude elanguescat
Dei providentia

9 a. Superna mater gratia
Collocet nos in gloria,

9 b. In qua frui mereamur
Plena Dei notitia.

10 a. Sion sancta nos acceptet
In summi regis curia,

10 b. In qua fulget nunc Sigfridus
Pro doctrina catholica.

11a. Cuius laudum praeconia
Incitat ecclesia,

11b. Dum celebrantur annua
Eius natalitia.

12 a. Hinc et mater ecclesia
Spernit errorum devia,

12 b. Cuius celebri doctrina
Fides firmatur unica.

13 a. Huius sequi vestigia
Et praedicare dogmata

13 b. Fide vera et fecunda
Det nobis Dei gratia.