Acta Pii PP. XI 323

simus eiusmodi Conventus Sydneyi in urbe Australiae florentissima agen-

dus, te, dilecte fili Noster, quemadmodum nuntiari antea iussimus, Lega-

tum Nostrum deligimus, qui, Nostram gerens personam, sollemnibus inibi

sacris coetuumque disceptationibus praesideas. Facile autem intellegitur

cur tale tibi munus committere maluerimus. Cum enim eam de te opinio-

nem exspectationemque commovisses, ut in dissitas Australiae regiones

primus Apostolicae Sedis Delegatus mittereris, non modo Episcoporum et

fidebum arcte tibi devinxisti animos, sed etiam, te auspice, haud medio-

cres illic catholica religio processus habuit: ut dubitare nequaquam liceat,

quin te, in sedem ohm tuam, etsi ad tempus, cum romanae purpurae maie-

state redeuntem, omnes e clero populoque in magnam effusi laetitiam exce-

ptura sint. Nec minus apud Nos potuit valuit que illa tua - quam, civis ut

es Urbevetanus, videns a maioribus veluti hereditate accepisse - in Augu-

stum Sacramentum pietas: ad quod quidem adorandum nocturnas vigilias,

hac Alma in Urbe ab ecclesiasticis laicisque viris certo quodam ordine agi

solitas, sic participare consuevisti, ut ceteris in exemplum praeire videaris.

Scimus, in Sydneyensi Conventu Eucharistiae Sanctissimae cultui cultum

Deiparae Virginis adiectum iri, cum in sacrorum perfunctione sollemnium,

tum praesertim in coetibus celebrandis. Est enim inter alia propositum, ut,

per accurata disceptantium oratorumque studia, quae Virgini Mariae cum

Eucharistia intercedunt rationes, clariore in luce collocentur; de quibus in

ipsa Ecclesiae liturgia et in Patrum sanctorumque hominum scriptis haud

pauca reperire licet. E qua quidem tractatione rei hoc feliciter sequetur

commodi, ut, quotquot aderunt Conventui fideles, ii e caritate Christi ad

caritatem Virginis exardescant, evangelicam mulierem quodammodo imi-

tantes, quae, in loquentis Iesu admirationem rapta, facere non potuit, quin

cum Filii gloria gloriam Matris consociaret, in vocem illam erumpens:

« Beatus venter qui te portavit et ubera quae suxisti ». Equidem perliben-

ter vidimus, Eucharisticas congressiones hoc vertente anno habitas, cum

in coniuncta utriusque praedicatione congruerint, Sydneyensi Conventui

viam quasi muniisse; quas inter, memoratu dignam illam putamus dioece-

sanam numero octavam, heic, sub oculis paene Nostris, nuperrime actam,

septem illis, quae antecesserant, sane praestantiorem ob popularis pietatis

aestum: quae, cum Christum sub Eucharisticis velis latentem et Liberianam

simul Virginem spectaret, eodem, quo congressionis ipsius moderatores

oratoresque, teneri ac duci spiritu visa est. At vero quid a carissimis Austra-

liae filiis non sperandum? Quae quantaeque pietatis significationes? Quam

praeclari spiritualis laetitiae uberiorisque sanctimoniae fructus? Nuntii qui-

dem Nobis tantae rei, vixdum peractae, non deerunt; sed pleniorem ipsius

narrationem, quemadmodum successerit, abs te, dilecte fili Noster, - ut