Albae Pompéien. 323

Allegationes aliorum parochorum. Ex adverso sex parochi Vicariae Cherasci, admissa invocata consuetudine, petunt ut nihilominus sibi concedatur ius naturale benedicendi aquam baptismi. Quod imprimis arguunt ex iure communi, praesertim vero ex decreto S. Congr. Rituum in una Utinen., 1 3 Ianuarii 1 8 9 9 n. 4 0 0 5 , ubi etiam ecclesiis filialibus, quae sacrum fontem legitime habent, recognoscitur ius benedicendi aquam baptismalem in Sabbato Sancto. Eo vel magis, aiunt, quod Praepositura S. Petri, quamvis prima inter pares, excepta paroecia loci Narzole, non est ecclesia matrix respectu aliarum parochiarum ; hinc nulla invenitur sufficiens ratio cur aliarum ecclesiarum libertas et independentia laedatur. Et ab incuria parochorum, qui antiquis temporibus etiam pueros mittebant ad ecclesiam S. Petri ut in doctrina christiana instituerentur, originem deducunt illius consuetudinis, quae exinde communis iuris corruptela evasit.

Addunt praeterea saepissime in paroeciis extra civita- tem Cherasci occurrere quod ad baptismum infans deferatur, quando aqua baptismalis et Olea Sacra nondum ad paroe- ciam delata sunt, et tunc differendam esse affirmant colla- tionem baptismatis cum gravi infantis periculo et questibus parentum. Vel etiam quod sit ministranda morienti Extrema Unctio et sacramentum confici nequeat, Oleis Sacris deficien- tibus usque ad meridiem Sabbati Sancti. Quibus in casibus gravem inconvenientiam oriri asserunt oratores ex praedicta consuetudine.

Sed ultra animadvertunt baptismalem benedictionem atque Sacrorum Oleorum infusionem integre se absolvere in Vigilia Pentecostes ; cur igitur, arguunt, idem non licebit in Sabbato Sancto ?

Dubia. I. An et quomodo sustineatur consuetudo in Vica- riatu foraneo Cherasci, Albae Pompeiensis dioeceseos, inducta, ex qua unus Praepositus commendatarius S. Petri in Manzaro aquam baptismalem Sabbato Sancto benedicit, ac omnes undecim