MATRIMONII 325

tene t e t ipsum aestivo tempore anni 1849 civi ta tem P. de- seruisse quin cogitaret ad studia rever t i .

In iure autem pronum esse dicit , discedentem a c ivi ta te ami t te re incolatum quamvis de novo veniat ad hab i tandum; quia si de novo quis revertitur ad habitandum* non con-

sideratur amplius primus incolatus* qui per discessum est

in totum exstinctus: Gratian. Discept, for. c. 592'num. 16*

Alex. cons. 43 num. 5 L 5. Cum igi tur t am Antonia , quam Antoninus , si educationis caussa quasi domicilium habuissent , illud per redi tum in patr iam amiserunt , cumque primus in- colatus ext inctus manser i t i t a , u t an teac tum tempus cum posteriori, quando nempe illuc perrexerunt ad mat r imonium contrahendum, coniungi non valeat ad amborum vel a l teru- ru t r ius quasi domicilium consti tuendum, in aprico esse col- l ig i t , in i tum connubium nul lum diiudicandum esse. Eo vel magis quia, eo ini to , t res post dies sponsi convolarunt Bur - g ium, ex quo maxime ostenditur defuisse e t iam animum no- v u m acquirendi domicilium vel quasi: e lementare enim in iure est ex repentino discessu post mat r imonium, contrar iam ostendi adfuisse in contrahentibus volunta tem Bened. XIV in Notif. 13 tom. 2 num. S et 9* Natal. Alex, theol,

dogm. moral, lib. 2 De Sacr. matrim, cap. 2 art. 2.

Inut i l i ter demum obiici posse, dimicat , sponsos coniunctos esse a Presbytero delegato aVicario Generali civitat is P. nam- que nomine Ordinari i in sensu Concilii Tr ident in i intel l igi tur Episcopus Dioecesanus, au t eiusdem Vicarius General is , non au tem Episcopus alienae Dioecesis Le ss. de lust. et iur. lib. 4 cap. 2* De ieiun. dub. 7 n. 46. Sed neuter ex con- t rahent ibus spectabat ad Dioecesim P. Concludendum ergo inquit , neque hoc sub respectu val idi tatem controversi ma- tr imonii adstrui posse, ideoque Curiae C. sentent iam a S. C. C. infirmandam esse.

DEFENSIO SACRI VINCULI. E contra vinculi matr imoni i de- fensor p r imum suae orationis caput aggrediens, evincere s tu- duit in themate non esse locum appellationi, ex eo quod, cum controversia sententi is conformibus dirempta fuerit, in rem