EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 328

sona e dignitatem, quantam homo sine caelestis doctrinae lumine ne fingere quidem cogitatione posset. Nunc vero huiusce indolis caritas frustra requiritur extra Ecclesiam Dei, quam videlicet unam Iesus Christus sapientiae, disciplinae, charismatum suo- rum reliquit haeredem : quaeque divini auctoris sui quam bene et obtemperare consiliis et exempla imitari consueverit, dedit omni tempore documenta maxima. Ullumne aerumnarum est genus, cui non Ecclesia succurrere nedum pietate materna, sed excelienti prudentia vigilantiâque studuerit ? Ita eius potissimum opera atque auctoritate, aut saltem consilio, gratia, tutela, op- portuna variis calamitatibus solatia ubique gentium inventa sunt, sed iis in locis plura, in quibus florentior Ecclesia, virtutumque christianarum studia maiora. Insignis hac laude Italia, quae fidem catholicam, per prospera, per adversa intemeratam reti- nendo, fuit omni aetate beneficiorum huius generis uberrime ferax, eo magis inhumanum atque italica gente indignum, prae- ripere Ecclesiae voluisse beneficentiae publicae facultatem. - Obtenderant quidem inter versos reditus maleve locatos : sed lux veritatis, unde minime voluissent, erupit. Instituta de admi- nistratione quaestio criminationem falso confictam splendide refutavit.

Inter quae velut ad cumulandas iniurias aliud accessit com- missum audax, quo qui rerum civilium potiuntur, in ipsam rei sacrae administrationem invasere. Facile, venerabiles Fratres, intelligitis quo spectet oratio: de ea nimirum, quae contra ve- nerabilem fratrem Aloisium Episcopum titularem Troadensem, Ordinarium Aquaevivae et Altamurae, his ipsis postremis men- sibus aggressi sunt statuere. Aetas res universi cognoscitis: primum Episcopo Troadensi interdictum utriusque Ecclesiae bonis : tum ipsum gradu motum : aedibus eiectum : simulque ^arum Ecclesiarum delatum alteri regimen, perinde ac res agatur mere civilis, omnino in ditione arbitri oque posita politicae pote- statis. Quo facto non perruptae solum Ecclesiae leges sunt, sed ipsa pontificii Nostri primatus nativa iura violata. Itaque non sine magno angore animi conquerimur talem iniuriam: simul, quae hac super re per vim decreta gestave sunt, improbamus atque apostolica auctoritate reiicimus. Ad Clerum populumque earum Ecclesiarum quod attinet, utrosque in Domino monemus, quid a se postulet officium serio perpendere. Sicut aequum est, politicae potestati dicto audientes esse in rerum genere civilium,