324. De s. Sulpitio Bituricensi.

1 a. Adest dies celebris,
Qua de carnis vinculis
Exiit Sulpitius ;

1 b. Mundi linquens infima
Caelum petit anima,
Quo vivit beatius.

2 a. Coronatur hodie
Inter cives gloriae
Supernorum socius;

2 b. Huius natalitio

Praesens psallat contio,
Quantum valet, dulcius.

3 a. In supernis mittitur,
Ubi vita fruitur
Spiritus perpetua ;

3 b. In hominum oculis
Rutilat miraculis,
Caro licet mortua.

4 a. Alto clarus genere,
Mundus omni scelere,
Puer adhuc omnia
Sprevit puerilia.

4 b. Plenus sancto spiritu
Vili fuit habitu,

Saecli mutans habitum
Excrevit ad meritum.

5 a. Consodales
Coaequales,
Quos laedebant
Et trahebant

Hostes ab ecclesia,

5 b. Liberavit
Et salvavit
Homo lucis
Signo crucis
Precum et instantia.

6 a. Potens fuit opem ferre
Morienti regi terrae
Votis et ieiunio,

6 b. Dei servus fit aegrotis
Et vicinis et remotis
Omnibus praesidio.

7 a. Suscitavit tres a nece
Vir beatus alma prece,
Dei et potentia
Exstinguit ter incendia.

7 b. Quot et quantas hic virtutes
Fecit reddit et salutes,
Nec nostra scit prudentia,
Nec fatur eloquentia.

8 a. Vir virtutum, o Sulpiti,
Cuius virtus nequit dici,
Istum gregem
Apud regem

Christum reconcilia.

8 b. Per te, praesul sanctitatis,
Nos emundet a peccatis
Virtus Dei.
Ad quem rei

Clamamus pro venia.

9. Hoc det eius gratia,
Qui creavit omnia.