325. In Curiam Romanam.

1. Tuum, Sion, exsilium

Mirantur sol et sidera,
Ob cuius exterminium

Roma ruit adultera,
Huius obumbrat vitium

Legis ruentis litera,
Producitur in medium,

Cedat et Babel altera,
Regnante Romae vitio
Regnat omnis abusio.

2. Petrus iacet in vinculis,

Vetus iacet clementia,
Exaltatur in singulis

Simon et avaritia,
Neronizat in oculis

Suae prolis ecclesia,
Et, qui lux est in populis,

Recessit a iustitia.
Regnante Romae vitio
Regnat omnis abusio.

3. Vicem suam ius alterat,

Ordo naturae vertitur,
Mater suos eviscerat

Natos, quibus abutitur,
Aequum scelus exsuperat,

Fas in nefas convertitur,
Nummus per orbem imperat,

Qui pauper est, despicitur.
Regnante Romae vitio
Regnat omnis abusio.

4. Albinus servat ianuam,

Rufinus causas recipit,
Qui pupillum et viduam

Nihil ferentes despicit;
Uterque manum vacuam

Minando procul abicit
Dicens: nil dantes eruam,

Sic adulando decipit.
Regnante Romae vitio
Regnat omnis abusio.

5. Praebenti patet aditus

Eique fit petitio,
Nil dantibus introitus

Refutatur pro vitio;
In Romanis interitus

Crescit atque perditio,
Nam Roma rodens funditus

Non servit vili pretio.
Regnante Romae vitio
Regnat omnis abusio.