POTENTINA 333

rum per Concursum providendos esse (ex 13 Martii 1830) volumus, atque mandamus ad amussim observari, libera ta- men remanente aggregatione, electione, et praesentatione si quas habeant, tum in nostra Cathedrali, tum in Ecclesiis Collegiatis. Aliter in posterum provisi, ut non Participan- tes habeantur ».

Notat vero Sacerdos sedulo advertenda esse verba : « Li- bera tamen remanente aggregatione, electione et praesenta- tione si quas habeant ».

Recolit Sacerdos ex actis Synodalibus evinci in Ecclesiis receptitiis inductam fuisse legem concursus; et hinc has Ec- clesias fuisse habitas in posterum uti numeratas, cuius cer- tae portiones per unum inter concurrentes obtinebantur, non vero ab omnibus uti antea. Quod cavetur in Instructionibus editis pro exequendo Brevi Impensa.

In factum consuetudinis advertit orator, quod si per actus aggregationis praescriptum fuit Breve Impensa; quia ab a. 1864 nullae aliae aggregationes factae sunt usque ad nostros dies, dicendum est, ius aggregandi in desuetudinem abiisse et iterum vigere coepisse Breve Impensa.

In themate autem, nullum exquiri debuisse concursum, ait contradictor; siquidem agebatur de clerico Sacerdotio iam aucto et de capessenda portione maiore: quod firma- tur per Commissionem Episcoporum, Praeside Nuntio Apo- stolico, a. 1829.

Ex dictis contradictor arbitratur, supervacaneum esse inquirere an collationi praecedere deberet aggregatio. Nam cum aggregatio competat Episcopo, haec confunditur cum ipsa collatione. Praeterea aggregandi ius exercebatur quoad clerum receptitium non >numeratum, minime vero quoad ca- nonicatus, qui usque distincti fuerunt a Capellanis, nempe a clero receptitio non numerato.

Quoad onus praestandi, per aliquod tempus, gratuitum Ecclesiae servitium, haec habet Orator: iustum esse nequit quod legi opponitur. Sed post Breve Impensa servitium omne