278. De sancto Leonhardo.
Ad Laudes.

1. Pande magna Leonhardi

urbibus miracula,
Praeco, multa sospitati

dedita corpuscula
Omni morbo conterenti

jugiter languentia.
2. Ad quae facta et fienda

tanta plebs accesserit,
Unquam porro nemo illam

calculare potuit,
Atque templum nec eandem

tunc amplecti valuit.
3. Hoc respiciente Deo

agitur presbyteris
Mira visio in somno

sancto templo stantibus,
Construatur ut extemplo

templum majus gentibus.
4. Et in illud transportarent

sanctum ejus vasculum
Atque idem collaudarent

sacro loco positum,
Qui surgentes divulgarunt

plebibus oraculum.

5. Affligebant triduano

populi jejunio
Se praestantes magno Deo

holocausta optimo,
Ut pandetur locus suo

palam oratorio.
6. Sacrificiis peractis

et orationibus
Solum albet universis

niveis coloribus
Omne visibus exceptis

sacri templi partibus.
7. Spatioso sacro templo

quadratis lapidibus
Notabilibus perfecto

translatum hominibus
Sanctum ejus vasque nardo

comptum aromatibus.
8. Quod dum magna et majori

positum ecclesia,
Tam profunda dat languori

omnino miracula,
Quod audiri neque fari

poterit per tempora.

9. Deo orbis creatori

laus, decus, sit gloria

Ac ejusdem redemptori
pleno sapientia,

Ab utroque procedenti
per aeterna saecula.