Sermo II .

Dominica decima octava post Pentecosten. Sermo fratris Bonaventurae coram populo Lugduni.

Gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei, quae data est vobis in Christo Iesu, quod in omnibus divites facti estis in illo, primae ad Corinthios primo .

In verbis his Christianis et servis Dei Apostolus duo proponit, scilicet dulcem et latum affectum ex parte sui ad animarum salutem, et salutarem effectum ex parte Dei ad earundem benedictionem. Primum , ibi: Gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei, quae data est vobis in Christo Iesu, propter conversionem animarum vestrarum ad divinum cultum et christianitatis propositum sanctum et firmum. Secundum, ibi: quod in omnibus divites facti estis in illo, propter abundantiam gratiarum caelestium et donorum divinorum incrementum et cumulum.

I. Circa primum nota, quod exemplo Apostoli m Epistolis suis gratias debemus agere semper Deo de quatuor, scilicet de beneficio creationis: fecit enim nos rationales cum Angelis ad imaginem et laudem et gloriam suam; ad Ephesios primo : Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, qui benedixit nos in omni benedictione spirituali in caelestibus in Christo.

De beneficio gubernationis: regit enim nos intra et extra et assistit in tribulationibus: secundae ad Corinthios primo: Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, Pater misericordiarum et Deus totius consolationis.

De beneficio vocationis: vocavit enim nos ad fidem et gratiam et posuit in congregatione electorum: Tobiae decimo tertio: Benedicite Dominum, omnes electi eius.

De beneficio redemptionis: redemit enim nos de manu diaboli et peccati et inferni: ad Colossenses primo : Gratias agimus Deo et Patri Domini nostri Iesu Christi, semper pro vobis orantes etc.

II. Circa secundum nota, quod, iuxta illud Apocalypsis tertio , homo in aversione a Deo efficitur: pauper propter culpam: miserabilis propter inertiam: caecus propter ignorantiam et nudus propter omnis boni carentiam. E contrario in conversione ad Deum fit (locupletatus) divitiis quadriformibus, quae sunt in Christo Iesu, relevantibus quadruplicem defectum praemissum, scilicet divitiis misericordiae, quibus ditantur peccatores conversi; sapientiae, quibus ditantur meditatores sancti et praedicatores Evangelii; gratiae, quibus ditantur innocentes et iusti: gloriae, quibus ditantur Angeli et comprehensores beati: ut sic, qui est pauper per culpam fiat dives de thesauris misericordiae; caecus propter ignorantiam fiat dives de thesauris sapientiae; nudus propter gratiae absentiam fiat dives de thesauris gratiae; mi-ser propter beatitudinis carentiam fiat dives de thesauris gloriae. Sic ergo quatuor damnabiles paupertates, quae sunt in mundo, relevantur per quatuor divitias excellentes, quae sunt in Domino Iesu Christo.

Si ergo sumus pauperes per culpam, convertamur et fiamus divites divitiis misericordiae; ad Ephesios secundo : Deus autem, qui dives est in misericordia, propter nimiam caritatem suam, qua dilexit nos, et cum essemus mortui peccatis, convivificavit nos in Christo etc. - Caeci propter ignorantiam, convertamur et efficiamur divites divitiis sapientiae; ad Ephesios tertio: Mihi data est gratia haec in gentibus evangelizare investigabiles divitias Christi etc, - Nudi propter gratiae absentiam, convertamur et fiamus divites divitiis gratiae: ad Ephesios primo: Gratificavit nos in dilecto Filio tuo, in quo habemus redemptionem per sanguinem ?ius, remissionem peccatorum secundum divitias gratiae eius etc. - Miseri propter beatitudinis carentiam, convertamur ad aeternitatis desiderium et suspirium, ut efficiamur divites divitiis gloriae; ad Ephesios primo : Deus det vobis illuminatos oculos cordis vestri, ut sciatis, quae sit spes vocationis eius, et quae divitiae gloriae hereditatis eius in Sanctis.