LITTERAE 339

fieri possit, commune m, quantumvis arduum, adeo prospere proces- sisse, ut iam triginta pervaserit Galliarum Dioeceses et Bélgicas omnes, probantibus Episcopis. Ad haec tempora, adeo Ecclesiae in- fensa et animabus periculosa, servasse videtur divina providentia instaurationem salutaris istius Instituti, quod antiquis praeceptum canonibus saeculorum lapsus et vicissitudines obliteraverant ; quod- que, licet invectum iterum et propagatum serius a Venerabili Bartho- lomaeo Holzhäuser, rursum extinxerant praeteritae nostraeque ae- tatis commotiones. Et sane: sive expectare placeat minus solidam et concordem institutionis indolem, cui perturbationes istae seiun- ctos levitas obnoxios fecerunt, diversamque inde partam sentiendi, iudicandi, docendi rationem, sive considerentur artes, quibus osores Ecclesiae, unitati catholicae disgregandae intenti, adlaborant Clero vitiando, dissociando, avertendo a propriis Pastoribus et ab hac Apostolica Sede; superno prorsus consilio factum videbitur, ut im- petitae unitati tuendae confirmandaeque vetus institutum necessitati accomodatissimum ad novam nunc vitam re vocaretur. Uniformis enim vivendi ratio universis proposita ; exercitia quae foveant pie- tatem muniantque virtutem adversus saeculi pericula; gestorum propriorum rationes ultro redditae praepositis eorumque animad- versionibus periodice subiectae ; menstrui conventus ad spiritualia colloquia de rebus ad ministerium spectantibus, quae mentes non satis concordes ad eamdem sententiam adducant ; praestitutus finis, ad quem sub Episcopi moderamine vires omnes iungantur; studium ex ipsa consuetudine et amicitia erumpens invicem sibi subveniendi : haec omnia non modo unum facient ex iis omnibus qui communi gaudebunt contubernio; sed caeteros etiam sodales inde avocatos a proprii officii curis ita spirituali nexu devincient, ut nemo se sentiat a familia divulsum, moderatore privatum, sibi relictum, opportuno fratrum auxilio consilioque carentem. Quamobrem si Decessores No- stri amplissimis commendarunt laudibus utilissimum hoc Institutum; id ultro libenterque, et Nos facimus potissimum in tanta temporum difficultate quae illius opem plane postulare videtur ; imo quotquot sunt saeculares sacerdotes hortamur, ut sibi ipsis reique religiosae efficacius prospecturi saluberrimae isti consociationi dent nomen. Moveat eos haud obscurum divinae providentiae placitum quae nunc denuo suscitavit hoc Institutum in Ecclesiae suae laborantis sub- sidium. Moveant coelestes benedictiones, quibus inter gravissimas difficultates brevi huius operis incrementa mirabiliter provecta fue- runt. Moveaut Episcoporum plausus, constantes Apostolicae huius Sedis laudes, fructus iam parti; quos semper uberiores propagatio ipsa consociationis merito spondet. Hos nos amplissimos ipsi orni-