TONSURAE. 341

EXEMPTIONIS.

Die 17 Maii 1361.

Petrus, Prior ecclesiae s. Mariae a Misericordia, animo ne- quaquam cecidit ob adversam resolutionem, quam in praeterita causa perpeti debuerat; quin imo ansam arripere visus es t , ut altius mentem suam attolleret, et exemptionem activam a iu- risdictione Ordinarii localis propugnandam assumeret perinde ac Praelatus Nullius , quem vocant, habendus esset. Hanc ad rem supplici ad S. G. Ep. et Reg. oblato libello, multiplices animad- versiones in sui propositi confirmationem proferebat, quarum ple- rasque superius innuimus, alias vero utpote minoris momenti, et maxima ex parte ad effectum, de quo agitur, minus conducen- tes, consulto praeterivimus. Potissimum vero innitebatur Apo- stolicis Literis Nicolai V. anni 1454, quibus Priori s. Mariae a Misericordia facultatem Pontifex ille concessit, ut in Hospitio

ut definiretur, an ipse posset primarii tonsuram minoresque ordines suis sub- ditis Regularibus conferre; quod etsi eius praedecessores (quibus facultas uten- di Mitra et Baculo aliisque Insignibus pontificalibus iuxta morem Abbatum Re- gularium , benigne data fuit ab Inno- centio XII.. ) omnia exercuerint > quae

pontificalia dicuntur : a tonsura tamen ordinumque minorum collatione absti- nuerunt. Proposito autem dubio: « A n » Abbates monasterii ss . Petri et Pauli » Weyaren. primam tonsuram et mino- » res ordines suis subditis Regularibus » conferre valeant: » S. Congregatio re- spondit: negative et amplius.

IV. Tonsuram ac minores ordines a Praelato inferiore tale privilegium non habente collatos non solum illicitos, sed etiam nullos censeri.

V. Eum, qui ita tonsuram et minores ordines acceperit, cogi posse ad habitum clericalem dimittendum.

VI. Tum eum, qui tonsuram ac minores ordines contul i t , tum eum qui acceperit, per Apostolicam Sedem salutari poeni- tentiae subiici, antequam de censuris et poenis quomodolibet in- cursis absolvantur et dispensentur.