Matrimonii 341

pulit et, viri violentus minime exclusis, rem uxoriam praestare

debuit ; ex quo gravis utero facta est, puellamque peperit.

Enarravit insuper iurgia et dissidia continuo inter eos

adfuisse, donec sexto vix elapso mense odium in eum et amo-

rem erga alium manifeste aperiens, a marito aufugit. Hac de

re, oblato libello, postulavit huiusmodi matrimonium, utpote

vi ac metu initum, nullum atque irritum declarari.

Exhibito hoc libello die io novembris anni 1864, variis

de causis, iudicium huius quaestionis pluries dilatum fuit usque

ad diem 18 decembris 1869; quo die Curia Episcopalis, for-

miter causa discussa, sententiam tulit, qua matrimonium in

themate nullum atque irritum declaratum fuit. Curia Archie-

piscopalis appellatam sententiam confirmavit.

Quum defensor vinculi matrimonialis Curiae Archiepisco-

palis, aegre tulisset hanc sententiae confirmationem, ideo eam

appellavit ad S. Sedem.

Causa haec ob coniugum paupertatem, ex gratia, oecono-

mice tractata est, praehabitis tamen Theologi et Canonistae

votis, nec non animadversionibus defensoris matrimonii ex

officio: quorum compendium tradimus. 1

V O T U M T H E O L O G I . Advertit Theologus doctores omnes et

sacra Tribunalia pro certo habere, matrimonium gravi metu

celebratum, cadente in virum constantem a causa libera, in

ordine ad illud extorquendum, iniuste incusso, esse nullum

et invalidum. S. Bonav. quaest, i n. i, D. Tkom. 4 dist. 29

' Praenotandum est Theologum, Canonistam, et officiosum Defen- sorem graviter incusare Curiam Episcopalem, quod insectando ineptias et nugas, quinque absumpserint annos (dum mulier in concubinatu insor- desceret), sed substantialia iudicii, et quae ad veritatem dignoscendam erant prae omnibus necessaria, penitus neglexerint. Sic ex. gr. ipsi coniu- ges inquisitioni haud subacti sunt; nec parentes querelantis, qui vis et metus denunciabantur auctores, acciti ; nec septimae manus testes rogati, nec consanguinei auditi, qui nuptiis astiterant, neque Defensoris vinculi rationes, ut ipse retulit, satis auditae fuerunt ante sententiae pronunciatio- nem a Curia Episcopali. Quapropter videtur Vicarius Capitularis testimonio quorumdam testium, non raro sibi invicem contradicentium, innixus, sen- tentiam protulisse. Hinc opus fuit actorum sanatione ex parte R. Pontificis, ut tuto procedi posset ad veritatem inquirendam.