MILETEN. 341

fuit et habitus ab ambobus; eiusdem mulieris postmodum iuramento in contrarium praestito iion est standum : cum ni- mis indignum sit (iuxta legitimas sanctiones), ut quod sua quisque voce dilucide protestatus est, in eumdem casum pro- prio valeat testimonio infirmare.

Observat autem defensor quod si modo Raphael haud inficiari erubescit quod prius sua ipse voce dilucide prote- status est, id ex eo fieri quia ex hac agendi ratione con- spicuum sperat emolumentum, cum iuxta vulgatissimum adagium « nil fit sine ratione sufficienti. » Hinc defensor timet, per praesentem actionem Raphaelem velle lucrum ca- ptare, scilicet dimissa quam odit uxore, alias sibi nuptias conciliare. Verum monet sacramenti vindex, dato et non concesso, ut ipse asserit, quod ineptus fuerit ad coeundum cum Rosa Loffredo, ineptus ad opus eo magis erit in futurum, teste ipsius patrono affirmante: « Qui non est hodie, cras minus aptus erit. > Nec confugere potest ad relativam im- potentiam, de qua periti alte silent. Nam in confessis esse dicit Raphaelem insatiabili voluptate per integram saltem noctem Rosae amplexibus deliciatum fuisse, nec Rosae geni- talia ea esse quae obstaculum pararent. Unde concludit de- fensor, quod si Raphael cum Rosa haud coivit, quod a ve- ritate alienissimum putat, neque cum vidua coire unquam poterit.

Tandem adest Rosae confessio facta vitrico suo, equiti Moriondo, quam minime veram existimat defensor.

Septimae manus testimonium haud ad trutinam revocat, quoniam testes nihil viderunt nihilque audierunt tempore non suspecto, et quoniam censet, fidem coniugibus habendam satis superque E E . P P . ex his quae disseruit posse dime- tiri. Praeterea nil addit de causis dispensationis, quia cum fundamentum dispensationis, scilicet inconsummati matri- monii deficiat, inutile esset ulteriorem disputationem insti- tuere.

Quibus animadversis, propositum fuit diluendum sequens