OVETEN. 341

sibilitatem dissociandi Emmanuelem ab ea quacum a novem annis consuetudinem fovet coniugalem, tamquam maritus cum uxore ut putatur ab omnibus, atque propter inimicitias, odia et scandala hinc inde obventura plenum opus aleae fore.

His accedit quod Emmanuel fugam arripere sit paratus, potius quam in regionem dumumque suam ducere Damasam, quis non videt futurum scandalum post negatam solutionem decretamque ab Anna separationem cum facile ille cum hac sit mansurus ?

Iamvero ab omnibus DD. communiter admittitur iustis- simam causam esse dispensandi vel unam ex sequentibus 1. animorum dissociatio, quin adfulgeat futurae reconcilia- tionis spes : 2. timor probabilis magni scandali futuri, dis- cordiarum et rixarum inter consanguineos: 3. semiplena pro- batio defectus consensus, aut alterius impedimenti. Cf. Consci De separatione tori, III, II, n. 96 seqq. Sánchez De matrim. I. I, XVI. Schmalzgrueber in Decretal. I. IV, tit. XIX, n. 53 seqq. De Iustis De dispensat, matrim, n. 53 seq.

4. Aliud matrimonium, etsi nullum, seu matrimonium civile ab Emmanuele cum Anna initum, a quo liberari ne- quit. Cf. De Iustis /. c. n. 32. Matrimonium autem inter Emmanuelem Diaz et Annam Garciam syndici sororem, ce- lebratum, tam coram Ecclesia, quam penes saecularem ma- gistratum, est saltem civile, etiam a pluribus annis initum, a quo sine scandalo atque gravissimis aliis damnis patet, non posse liberari Emmanuelem. Et ob hanc solam causam pluries obtentam esse per S. C. C. a Romano Pontifice so- lutionem matrimonii rati.

5. Idemque infelicissimam Damasae conditionem, quae omnem promovere debet animum ad hoc, ut penes Rom. Pon- tificem ei obtineatur dispensando solutio matrimonii, quod insolutum in statu coactae viduitatis ipsam iuvenem et pau- perem periculis proinde innumeris hac nostra aetate vehe- mentissimis exponeret.

Cum igitur certissime constet de matrimonii dicti incon- summatione rationesque allatae iustissimae videantur, ut pe-