Sermo II .

Dominica decima nona post Pentecosten. Sermo fratris Bonaventurae in Capitulo Parisius.

Renovamini spiritu mentis vestrae et induite novum hominem, qui secundum Deum creatus est, ad Ephesios quarto .

In verbis his duo facit Apostolus: primo hortatur ad vetustatis peccati depositionem: secundo, ad novitatis Christi assumtionem.

I. Quantum igitur ad primum dicit: Renovamini spiritu mentis vestrae. Debemus autem renovari triformiter: primo, secundum gratiam baptismalem, quae opponitur vetustati culpae originalis, noviter serviendo renovatis affectibus: ad Romanos septimo : Serviamus in novitate spiritus et non in vetustate litterae; ad Titum tertio: Salvos nos fecit per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus sancti. - Secundo, secundum gratiam poenilenlialem, quae opponitur vetustati maculae actualis, noviter sentiendo renovatis sensibus; ad Romanos duodecimo: Reformamini in novitate sensus vestri: secundae ad Corinthios quarto : Licet is qui foris est, noster homo corrumpatur: tamen is qui intus est, renovatur de die in diem.

Tertio, secundum gratiam finalem, quae opponitur vetustati poenae gehennalis, noviter vivendo renovatis moribus: ad Romanos sexto: In novitate vitae ambulemus: Psalmus: Renovabitur ut aquilae iuventus tua.

II. Quantum ad secundum subdit: et induite novum hominem etc. Debemus vero induere Christum, novum hominem, tripliciter: primo, per sinceritatem munditiae; ad Romanos decimo tertio : Induimini Dominum Iesum Christum, et carnis curam ne feceritis in desideriis.

Secundo, per pietatem benevolentiae; ad Colossenses tertio: Induite vos sicut electi Dei, sancti et dilecti, viscera misericordiae etc.

Tertio , per longanimitatem patientiae; Proverbiorum ultimo: Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo: Psalmus: Ego autem, cum mihi molesti essent, in duebar cilicio.