3 4 4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

duplici voto dixerunt. Nonnullis quidem annis magister caerimoniarum,

iussu Archiepiscopi, in Ordine divini Officii adiecit : « ieiunium pro clero

archidioecesis iuxta consuetudinem ex v o t o » , vel « ieiunium pro clero

Bogotensi ».

Qua de causa cum deinde quaestio orta esset, an scilicet clerus enun-

ciato voto adstringeretur, hodiernus Archiepiscopus quod sequitur du-

bium huic Sacrae Congregationi Concilii solvendum proposuit : « an et

quomodo adhuc vigeat votum in casu ».

SYNOPSIS DISCEPTATIONIS. - Iure communi votum non obligat ratione

sui nisi emittentem (can. 1310 § 1), nec quisquam voto alieno vi voti obli-

gari potest, nisi ipse votum pariter emittat; est enim votum actio persona-

lis, quae a propria voluntate voventis fiat necesse est et in illa proxime et

immediate niti debet. Quodsi De Angelis, Prael. iuris canonici, l ib. I I I ,

tit. 34, n. 2, putavit votum ab aliqua societate emissum vi voti obligare

etiam successores in eadem societate, in hac re sectatores non habuit et

iuris textus ac doctorum doctrinas sibi habet adversantes (cfr. cap. 6,

de voto I I I , 34; Schmalzgrueber in h. tit., n. 45 sq., 51 sq.).

Quare si civitas vel communitas, velut dioecesis aut paroecia, voveat

peragere tale ieiunium, vi voti non obligantur nisi qui voverunt, v .gr . , qui

Episcopo pro dioecesi voventi adhaeserunt cum intentione se eodem Epi-

scopi voto obligandi, aut cum eadem intentione ratum habuerunt votum

nomine fidelium dioecesanorum factum. Quoad posteros, qui eiusdem

communitatis deinde facti sunt membra, nimis evidens est hos non obli-

gari voto communitatis, tunc emisso quando necdum nati erant. Gene-

ratim ergo membra communitatis, quae personaliter votum non emise-

runt, obligari possunt a legitima auctoritate ecclesiastica, vi legis latae,

quae utique ferri etiam potest ob motivum religionis. Et S. C. Rituum

hac de re constanter respondit ad huiusmodi observantias per votum

inductas solos tantum teneri voti obligatione qui vota emiserunt; reliquos

posse teneri ex lege ecclesiastica, quam statuere et ex causa abrogare

sit penes auctoritatem ecclesiasticam. Cfr. v. gr. Gardellini (ed. 3) ,

Rescripta authent., n. 1444, 1621, 1871, 2019, 4122.

Quod dictum est de lege, valet de statuto. Quapropter si Capitulum

cathedrale voveret ieiunium, successores in Capitulo possent manere

obligati ex statuto capitulari, non ex voto quod non emiserunt, nisi in

ingressu in Capitulum votum personaliter emitterent.

Iam vero in casu nostro, omnes qui votum ieiunii a. 1849 emiserunt

et formulae voti subscripserunt, iamdiu mortui sunt. Hi qui post eorum

mortem in clero successerunt, tale votum non emiserunt. Vel ipso a. 1870