344 LIBURNEN.

rerum et temporum adiuncta sinant. Idque manifeste fateri visum fuit etiam Capitulum in deliberatione anni 1854, quando statuit cedere Archiconfraternitati fructus ee. ut processio fieret. Hinc prohibitis processionibus per publicas vias, idem Capitulum teneri videretur ad eam intra eccle- siam peragendam, alioquin distributiones, quae ad hoc assi- gnatae fuerunt amittere debeat. Quae etiam exemplo sup- plicationum Rogationum aliorumque, praeterea comproban- tur. Ceterum et praesumptio voluntatis fundatorum haud incongrue invocaretur, qui si iniquas leges praevidere po- tuissent, id expresse cavendum in inita conventione enun- tiassent.

Nec obiiciat fortasse Capitulum se obligationis suae adim- plemento, modo quo temporum calamitas sinit, satis consu- luisse in deliberatione anni 1890, qua statuit summam re- dituum esse dividendam, ita ut dimidium cedat canonicis interessentibus processioni, et alterum dimidium cederet pro solemni expositione, quam sodales Adorationis perpetuae fa- ciunt in cathedrali, praedicta dominica.

Scopus enim huius piae fundationis non fuit tantum, ceu Capitulum ait, ut capitulum benificaretur et honorare- tur SSmum Sacramentum, sed etiam aedificatio spiritualis fidelium, ceu notatur in contractu anni 1750. Iamvero pro- cessionem intra ambitum ecclesiae S. Ferdinandi prae illa quae in Cathedrali peragitur, huic scopo melius respondere haud esset ambigendum. Cum autem processio in ecclesia Cathedrali die Dominica infra octavam Corporis Christi ae- que a Capitulo ducenda fuisset, minime apparet etiam quo- modo per deliberationem anni 1890 cultui SS. Sacramenti consultum fuerit.

Quibus animadversis, proposita fuerunt diluenda sequentia

Dubia

I. An sententia Episcopi Liburnensis diei 16 Martii 1891 confirmanda sit in casu.

II. An et quomodo, perdurante causa, publicas procès-