Matrimonii 345

tom. 2 recent. « In muliere autem purgatio metus excluditur, si

« illa semper conquesta est de vi sibi illata ad contrahendum

«matrimonium, et a viro tandem ob hanc causam aufugit».

VOTUM CANONISTAE . Miratur Canonista cur, post duplicem

sententiam Curiarum nempe Episcopalis et Archiepiscopalis

causa haec ad S. Sedem in tertia instantia delata fuerit; cum

plurium testimoniis probetur, mulierem illam gravi adactam

metu, ac specie tenus in eas nuptias consensisse. Et quamvis

testimonia, in quibusdam, inter se differant, id tamen evenire

putat in rebus parvi momenti, ita ut veritas exurgat et

deprehendi possit.

DEFENSORIS V I N C U L I A N I M A D V E R S I O N E S . Cum ex actis pro-

cessualibus, ait ille, exulet nedum forma Constitutionis Bene-

dictinae, sed quaelibet forma iudicialis a iure praescripta, ut

rerum veritas inter partium conflictus elucescat ; mirum non

est quod a duabus Curiis matrimonium declaratum fuerit

nullum. Ast si paulisper ea quae in actis sunt prospiciantur,

facile est deprehendere validum fuisse matrimonium, quia defuit

vera coactio ut variis ex testimoniis innuitur. Cum insuper in

actis substantialia deficiant, quae luculentius matrimonii vali-

ditatem proclamarent, impossibile est, ut sententiae Matrimonii

huius nullitatem proclamantes, validae censeri possint. Ast

posito etiam quod quaedam coactio ex testimoniis emerserit,

probandum manet quod vis et metus incussus fuerit talis, ut

re et facto libertatem penitus in actu matrimonii abstulerit.

Sed si factorum historia intimius inspiciatur, et accuratius cum

exploratis iuris principiis comparetur rerum veritas ex hisce

factis emergens, manifestum apparebit metum illatum eius-

modi naturae haud fuisse, ut liberum consensum praefocaverit

in celebratione nuptiarum. Quia in iure certum est quod ad

constituendum impedimentum dirimens matrimonii, ex capite

vis et metus, oportet omnino, ut metus ipse eiusmodi natu-

rae et potentiae sit, quod virum constantem conturbare valeat,

eidemque adimat libertatem consensus. Non enim quaelibet

metus incussio libertatem adimit, dum actus consensus eiicitur,